Για το νέο βιβλίο του Θεόδωρου Γρηγοριάδη

γράφει ο Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης /*/

Οι ευαίσθητες κεραίες του συγγραφέα δεν μπορούσαν να μη συλλάβουν τις αλλαγές που επέφερε στη ζωή του ατόμου και της κοινωνίας η κρίση. Μια κρίση που δεν είναι μόνο οικονομική, μα κυρίως πολιτισμική, αφού διαπερνά οριζοντίως και καθέτως όλες τις μορφές κοινωνικής συμβίωσης.

Μέσα σε όλα όσα επηρεάζει η κρίση είναι και ο έρωτας των ανθρώπων ως η πιο γνήσια πολιτική πράξη τους. Έτσι στο «Μυστικό της Έλλης» έχουμε μια ερωτική ιστορία με φόντο τον μικρόκοσμο του Ρουφ και του Βοτανικού, που διαδραματίζεται στις απαρχές της οικονομικής κρίσης, η οποία αποβαίνει καθοριστική για την εξέλιξη της ζωής των ηρώων.

Ο έρωτας όμως των ανθρώπων δεν ευδοκιμεί σε αποστειρωμένο περιβάλλον, πολύ δε περισσότερο δεν μπορεί να υπάρξει σε συνθήκες εργαστηρίου. Έτσι, ο Γρηγοριάδης με εξαιρετική λεπτότητα σκιαγραφεί ένα ιδιαίτερης συγκίνησης καμβά όπου ο έρωτας, η απουσία, η απώλεια, η αναχώρηση, η απρόσμενη αγάπη και η ολοκληρωτική προσφορά είναι τα χαρακτηριστικά στοιχεία της ζωής δυο ανθρώπων που συναντιούνται τυχαία και που αλλάζει δραματικά η ζωή τους.

Θα μπορούσε να ήταν μια ακόμη ερωτική ιστορία. Δεν είναι. Θα μπορούσε να ήταν μια ακόμη πολιτική ιστορία. Δεν είναι. Θα μπορούσε να ήταν ένα αστικό μελόδραμα. Δεν είναι.

Ο Θεόδωρος Γρηγοριάδης στο νέο του μυθιστόρημα τολμά να παρουσιάσει τις κρυμμένες πλευρές των ανθρώπων. Εκείνων που τολμούν να ζητούν από τη ζωή τα οφειλόμενα. Ας μην είναι πολλά, μα ας είναι εκείνα που τους ανήκουν. Εκείνα που θα τους κάνουν να νιώσουν πως το πέρασμά τους από τον κόσμο τούτο είχε ένα νόημα και, κυρίως, μιαν αξία. Η Έλλη και ο Αντώνης, ζουν δίπλα μας. Ίσως είναι κάποιοι γνωστοί μας. Ίσως είναι κάποιοι από εμάς. Εύκολα ο αναγνώστης θα βρει κοινά σημεία με τους ήρωες και αυτό είναι ένα από τα χαρακτηριστικά της καλής λογοτεχνίας. Της λογοτεχνίας που γράφεται για τον απλό άνθρωπο της διπλανής πόρτας. Και αυτό το καταφέρνει πολύ καλά ο Θεόδωρος Γρηγοριάδης στο νέο του μυθιστόρημα που θα βρει σίγουρα το δρόμο του και θα το ανακαλύψουν οι αναγνώστες.

Bio

Ο Θεόδωρος Γρηγοριάδης γεννήθηκε στο Παλαιοχώρι Παγγαίου Καβάλας το 1956. Σπούδασε αγγλική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, εργάστηκε στη Μέση Εκπαίδευση και συνεργάστηκε με τη Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Σερρών διοργανώνοντας λογοτεχνικά σεμινάρια.

Εμφανίστηκε στα γράμματα το 1990 με το μυθιστόρημα Κρυμμένοι άνθρωποι και ακολούθησαν επτά μυθιστορήματα, δύο συλλογές διηγημάτων και μια νουβέλα. Το παρτάλι μεταφράστηκε στα γαλλικά και παρουσιάστηκε ως θεατρικός μονόλογος στο Φεστιβάλ Αθηνών το 2011 Η Δεύτερη γέννα ανέβηκε ως μονόλογος στο Φεστιβάλ Φιλίππων και Καβάλας το 2009. Η συλλογή διηγημάτων Χάρτες ήταν υποψήφια για το Βραβείο ΔΙΑΒΑΖΩ 2007 και ο Παλαιστής και ο δερβίσης για το Athens Prize of Literature του περιοδικού (δε)κατά,, για το Κρατικό Βραβειίο Μυθιστορήματος 2011 και το Βραβείο Αναγνωστών του ΕΚΕΒΙ. Διηγήματά του έχουν μεταφραστεί στα ολλανδικά και αγγλικά. Το μυθιστόρημα Αλαούζα, χίλιοι και ένας εραστές θα κυκλοφορήσει στα αραβικά το 2013.