Έρημη χώρα ανέργων η Αν. Μακεδονία και Θράκη

Στην πρόσφατη συνέντευξη Τύπου που έδωσαν οι πρόεδροι των εργατικών κέντρων της Β. Ελλάδας στην Θεσσαλονίκη τόνισαν την σκληρή πράγματικότητα η οποία μιλάει από μόνη της στην περιοχή με τα λουκέτα και τους χιλιάδες ανέργους αλλά και μετανάστες που φεύγουν για την δυτική Ευρώπη.

Σε ένα πραγματικά σκληρό ρεπορτάζ η Σοφία Χριστοφορίδου στην εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ το αποτυπώνει.

Η ανεργία στον νομό Έβρου αγγίζει το 40%, πολύ μεγαλύτερο από το 29% που υπολογίζει η Ελληνική Στατιστική Αρχή, σύμφωνα με τον πρόεδρο του Εργατικού Κέντρου Έβρου Απόστολο Γκιγκούδη. “Νεολαία στο βόρειο τμήμα του νομού δεν υπάρχει. Φεύγουν τα παιδιά για σπουδές και δεν επιστρέφουν, γιατί δεν βρίσκουν δουλειά. Η αγορά της Ορεστιάδας θα νεκρώσει με το κλείσιμο της ΕΒΖ. Στην Αλεξανδρούπολη μόνο μίνι μάρκετ λειτουργούν εκτός κέντρου. Το μόνο που ‘ευδοκιμεί’ είναι το στρατόπεδο κράτησης μεταναστών”, τόνισε.
Το 2000 στη Βιομηχανική Περιοχή (ΒΙΠΕ) Ροδόπης είχαμε 99 επιχειρήσεις. Κάθε μέρα χτυπούσαν κάρτα 17.000 εργαζόμενοι. Σήμερα ο αριθμός των επιχειρήσεων είναι μονοψήφιος και απέμειναν μόλις 700 εργαζόμενοι. Από αυτούς 150 εργάζονταν στη Σέλμαν, που πλέον κλείνει. “Το 90% όσων εργάζονται έχουν να πληρωθούν 8-9 μήνες. Αυτοί είναι εργαζόμενοι; Εμείς τους μετράμε στους ανέργους” τόνισε ο Παντελής Μαγαλιός, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Ροδόπης, που υπολογίζει το πραγματικό ποσοστό ανεργίας στο 45%-48% και σε περιοχές έξω από την Κομοτηνή, όπως οι Σάππες, στο 60%. “Η μόνη ανάπτυξη που οραματίζεται η κυβέρνηση είναι ο χρυσός, όπου θα απασχοληθούν 70 άτομα και θα πεθάνουν οι υπόλοιποι. Δεν πρόκειται να δει ανάπτυξη η Ροδόπη τα επόμενα χρόνια”, προέβλεψε.

Ο νομός Δράμας θυμίζει τις δεκαετίες ’60 και ’70, όταν υπήρχε το μεγάλο κύμα μετανάστευσης, σύμφωνα με τον πρόεδρο του Εργατικού Κέντρου Δράμας Γιώργο Σαβρίδη. Στη ΒΙΠΕ του νομού υπάρχουν μόνο κουφάρια, καθώς οι βιοτεχνίες φασόν μετανάστευσαν και η Σόφτεξ έκλεισε πριν από πολλά χρόνια. “Τα παιδιά θα μας ρωτούν τι σημαίνει η λέξη ‘εργοστάσιο’. Η μόνη λύση θα ήταν να δημιουργηθούν 200 εργοστάσια που να απασχολούν από 100 άτομα”, είπε ο κ. Σαβρίδης. Επειδή όμως αυτό δεν είναι ορατό στο άμεσο μέλλον, “η μόνη λύση για τα παιδιά μας είναι το εξωτερικό. Μερικοί φεύγουν για μεροκάματο ακόμα και στη Βουλγαρία. Σε λίγο ο νομός θα έχει μόνο γέρους”, τόνισε. Όσο για αυτούς που μένουν πίσω, υπάρχουν μικροί επιχειρηματίες που έχουν κλείσει τις επιχειρήσεις τους, οικοδόμοι και αγρότες χωρίς δουλειά που δεν μπορούν να εγγραφούν στα μητρώα ανεργίας, αλλά και όσοι έχουν αυτό το δικαίωμα “σκέφτονται ακόμα και τα τρία ευρώ που θα πληρώσουν για εισιτήριο στο λεωφορείο για να πάνε να ανανεώσουν την κάρτα στον ΟΑΕΔ”. Σύμφωνα με υπολογισμούς του Εργατικού Κέντρου, η ανεργία στον νομό ξεπερνά το 50% εδώ και πολλά χρόνια.
“Χωρίς επιχειρήσεις δεν μπορούν να υπάρχουν εργαζόμενοι και εδώ και τέσσερα χρόνια δεν είδαμε προοπτική. Η κρίση εξαθλιώνει τα νέα παιδιά και τα διώχνει στο εξωτερικό… Είχε μείνει μόνο ένα φουγάρο, της ΕΒΖ, που εγκαινίασε το 1963 ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και το έκλεισε το ‘παιδί’ του, ο Αντώνης Σαμαράς”, είπε από την πλευρά του ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Σερρών Άλκης Απιδόπουλος. Σύμφωνα με τον ίδιο, η πόλη των Σερρών “θυμίζει βομβαρδισμένο τοπίο, έμειναν μόνο τα καταστήματα franchise και οι πολυεθνικές”.