Άποψη - Γνώμη

Published on October 28th, 2014 | by fileto

0

Το ΟΧΙ που έγινε ΝΑΙ

Ζούμε σήμερα ένα οικονομικό πόλεμο, που σε συνδυασμό με εμφυλίους πολέμους και στρατιωτικές παρεμβάσεις στον κόσμο κάνει πιο δυσνόητη τη λέξη έξωθεν απειλή εθνών και κρατών.

Προφανώς η παγκόσμια ειρήνη και με την πτώση του τείχους του Βερολίνου αποκαταστάθηκε για έναν απλό λόγο, για να έχουν τα κλειδιά του κάθε πολέμου κάποιοι τύποι κλειδωμένοι σε αίθουσες με υπολογιστές και απασχόληση την παγκόσμια οικονομία.

Αυτές τις μέρες οι Έλληνες γιορτάζουν το ΟΧΙ που είπε ένας δικτάτορας στους Ιταλούς και αδελφωμένοι δεξιοί, φασίστες και αριστεροί συμφώνησαν και πήγαν στα βουνά να πολεμήσουν τον Άξονα, που αποφάσισε να κατέβει στον στρατηγικό Νότο με στόχο τα πετρέλαια της Μέσης Ανατολής και τον πλούτο της Αφρικής.

Αυτές τις μέρες δεν είδα τόσες πολλές σημαίες να κυματίζουν στα μπαλκόνια ή καλύτερα ήταν πολύ λιγότερες όταν η Εθνική Ποδοσφαίρου παίζει ένα κρίσιμο αγώνα.

Η χώρα, ο πολιτικός κόσμος και ο λαός είναι διχασμένοι.

Η χώρα γιατί δεν γνωρίζει σε ποιόν είναι υποδουλωμένη και υποθηκευμένη, ο πολιτικός κόσμος γιατί κάθε φατρία θέλει την εξουσία παραμάσχαλα για να κάνει την δουλειά της και ο λαός γιατί είναι προδομένος, εξαθλιωμένος και δεν έχει δυνάμεις για εθνική έξαρση, την οποία κανείς δεν μπορεί να του την ενισχύσει.

Η κοινωνία έχει κουραστεί και έχει ξεχάσει τους ενδογενείς μηχανισμούς για να ανακτήσει την χαμένη της περηφάνια.

Οι άνεργοι σαπίζουν στην αδράνεια, οι εργαζόμενοι βουλιάζουν στην αβεβαιότητα, οι νέοι μεταναστεύουν για να βρουν εργασία και εξασφάλιση, οι συνταξιούχοι δεν μπορούν να χαρούν το αίσθημα της απόμαχης κατάληξής τους και οι ενεργοί πολίτες δεν θέλουν να ακούσουν για πολιτική και ενασχόληση με τα κοινά.

Κουρελιασμένο το έθνος και η κοινωνία του, από λάθος πολιτικές, από τον διχασμό των πολιτικών και από την επικοινωνιακή διαχείριση της ανέχειας.

Οι ένοπλες δυνάμεις κι αυτές αμήχανες δεν μπορούν να ξεπεράσουν την διπλοπρόσωπη εξωτερική πολιτική και απλά παρακολουθούν τις μεγάλες δυνάμεις και την Τουρκία να κάνουν επίδειξη δύναμης στα ενεργειακά θαλάσσια οικόπεδα της Κύπρου.

Τελικά πως τα καταφέραμε έτσι;

Πως έγινε το μεγάλο ΟΧΙ του λαού ένα μεγάλο ΝΑΙ για κάθε πολιτική η οποία μας οδηγεί στην εθνική μας μοναξιά και στην εθνική μας ταπείνωση;

Κι όμως με την βοήθεια του λαού, την δική μας δώσαμε τα κλειδιά σ’ αυτούς που τελικά φάνηκαν κατώτεροι των προσδοκιών μας.

Τι έχουμε να περιμένουμε από δω και πέρα;

Είναι ένα ρητορικό καθαρά ερώτημα, κρίσιμο για το μέλλον μας το οποίο είναι και ουσιαστικό και καθημερινό για την μελλοντική επιβίωσή μας.

Πολλοί αναρωτιούνται και περιμένουν από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να σηκωθεί ψηλά και να σηκώσει τη σημαία της εθνικής αξιοπρέπειας.

Άλλοι πάλι θέλουν να εκδικηθούν τις επιλογές που έκαναν μέχρι σήμερα λες και πρόκειται για αυτομαστίγωμα αμαρτωλών μοναχών του μεσαίωνα.

Ορισμένοι ελπίζουν ότι θα στρώσουν τα πράγματα ενώ γνωρίζουν ότι το χρέος της χώρας έχει ημερομηνία λήξης τουλάχιστον μετά από δεκαπέντε με είκοσι χρόνια.

Οι μεταρρυθμίσεις είναι ένα ζήτημα που με την νοοτροπία την οποία το χειρίζεται η ελληνική πολιτική θα χρειαστεί τουλάχιστον μια δεκαετία να φτάσει το 50% του δυτικού ευρωπαϊκού στάτους και πάλι θα γίνει με γνώμονα την  προστασία των δημοσίων υπαλλήλων και πάσης φύσεως εργαζομένων στο δημόσιο.

Η ανάπτυξη θα έρθει εφόσον η χώρα αποδείξει ότι αντέχει την επιχειρηματικότητα και το κράτος πάψει να είναι ο δυνάστης της.

Όλα τα υπόλοιπα είναι λόγια του αέρα και άγραφος πίνακας.

Για να γίνει το μεγάλο ΝΑΙ πάλι ένα μεγάλο ΟΧΙ θα πρέπει να πείσουμε τους ευρωπαίους και λοιπούς συγγενείς και φίλους ότι δεν είμαστε σκουλήκια και είμαστε άνθρωποι με αξιοπρέπεια και μεγαλοσύνη.

Αν θέλουν οι Άγγλοι για παράδειγμα να μην μας δώσουν τα μάρμαρα, να μην πάει κανένας που είναι κατά της κλοπής να τα δει στο Βρετανικό Μουσείο, αυτή είναι μια σκληρή απάντηση.

Αν θέλουν οι Γερμανοί να μας ποδοπατήσουν κι εμείς έχουμε τον τρόπο να τους το ανταποδώσουμε γυρνώντας την πλάτη σε ότι γερμανικό μας σερβίρουν.

Και το κυριότερο να κάνουμε πιο δυνατούς τους Έλληνες που βρίσκονται εκτός Ελλάδας ώστε να παίζουν εκεί που βρίσκονται και τον εθνικό τους ρόλο.

Πολλά μπορούμε να κάνουμε αρκεί να αποφασίσουμε ότι στους πολιτικούς που δεν ομονοούν για μια νέα Ελλάδα, υπερήφανη και ανεξάρτητη με Έλληνες που δεν ψωμολυσάνε δεν πρέπει να τους δώσουμε άλλο περιθώριο να αποφασίζουν για το μέλλον μας.

Μπορούμε το μεγάλο ΝΑΙ να το κάνουμε ένα μεγάλο ΟΧΙ.


About the Author



Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Back to Top ↑