Γιατί προστατεύονται τα golden Boys των τραπεζών;
Η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών ολοκληρώθηκε και όλοι περιμένουν ως μάνα εξ ουρανού να ανοίξουν τα πουγκιά τους και να σώσουν την υγιή οικονομία και τις μικρομεσαίες έστω επιχειρήσεις.
Βέβαια για να γίνει αυτό θα πρέπει να ξεκαθαρίσουν ποια είναι η θέση και στάση τους απέναντι στις επιχειρήσεις οι οποίες δοκιμάστηκαν τα τελευταία χρόνια και προσπαθώντας να σωθούν έχουν υποστεί σκληρά χτυπήματα.
Αν τελικά ξεκινήσει η επανεκκίνηση της οικονομίας με τις τράπεζες να έχουν κατά νου την ίδια τακτική με το παλιό σύστημα χρηματοδότησης ιδιωτών και επιχειρήσεων καλύτερα να περάσουν στα χέρια ξένων οι οποίοι ως φαίνεται είναι πιο ντεκλαρέ από τους δικούς μας τραπεζίτες οι οποίοι μέχρι σήμερα μόνο κακό έχουν προξενήσει στο οικονομικό σύστημα της χώρας.
Όχι δεν είμαι αρνητικός στην ύπαρξη ελλήνων τραπεζιτών οι οποίοι μέχρι σήμερα δεν έχουν δώσει και τα καλύτερα διαπιστευτήρια στην ελληνική οικονομία και μακάρι οι νέοι μάνατζερς να έχουν βάλει μυαλό και να μην προσπαθήσουν εκ νέου να χαντακώσουν την οικονομία της χώρας και την βιωσιμότητα των επιχειρήσεων.
Ξέρουμε παλιά τι γινόταν και μιλάμε για δεκαετία 70-80, όταν οι κατά τόπους διευθυντάδες έκοβαν και έραβαν με τα δυσθεώρατα επιτόκια να βουλιάζουν κάθε υγιή επιχειρηματικότητα από τη μία και να κάνουν πλάτες σε κομματικούς και άλλους φίλους, πολλές φορές με το αζημίωτο όπως έλεγε η πιάτσα την εποχή εκείνη.
Την δεκαετία του 90 και μετά την εποχή του ευρώ περάσαμε στην άκρατη και αχαλίνωτη παροχή δανείων για πάσαν νόσον και σε δάνεια προς τους ιδιώτες που τις περισσότερες φορές δεν είχαν εξασφαλίσεις και υποθήκες ειδικά τα δάνεια για κατοικία και επαγγελματική στέγη τα οποία δινόταν σε κλάσμα δευτερολέπτου.
Τα περισσότερα από αυτά τα ξεσκέπαστα δάνεια σήμερα είναι «κόκκινα» και εκείνοι που τα πήραν με την βοήθεια κάποιων τραπεζικών στελεχών σήμερα το παίζουν τεθλημένοι και άποροι, ενώ ορισμένοι εξ αυτών αν ξεκινήσει μια εμπεριστατωμένη έρευνα θα βρεθούν εκτεθειμένοι αλλά στην ίδια μοίρα και αυτοί που τους τα έδωσαν.
Αλλά γι’ αυτό δεν μιλάει κανείς!
Και διαβάζω την είδηση και πέφτω ξερός: «Τριάντα golden boys εισέπραξαν το 2014 (σε εποχή πείνας) περισσότερα από 20.000.000 ευρώ».
Αν αυτό δεν είναι πρόκληση τότε ποιο είναι. Και αυτά τα χρυσά παιδιά τι το ιδιαίτερο έχουν και θεωρείται απαραίτητο να δίνεται μια τέτοια μεγάλη αμοιβή, σε τράπεζες των οποίων οι μετοχές έχουν φτάσει να πουλιούνται σε υποδιαιρέσεις του μισού ευρώ και τα μετοχολόγιά τους να βρίσκονται σε ξένα χέρια;
Τη στιγμή που ο μέσος μισθός για τον Έλληνα εργαζόμενο έχει πέσει κάτω από τα 700 ευρώ, τα ανώτερα και ανώτατα στελέχη των τεσσάρων συστημικών τραπεζών είδαν τον μισθό τους να ξεπερνά τα 16.000 ευρώ μηνιαίως καθαρά, ενώ υπήρχε και στέλεχος της Eurobank που αμειβόταν με 20.512 ευρώ!
Το μέγεθος της πρόκλησης μεγαλώνει, αν αναλογιστεί κανείς ότι οι διοικήσεις των τραπεζών αγνόησαν τους περιορισμούς που θέτει ο νόμος, που προσδιορίζει ως πλαφόν τις αμοιβές του διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος.
Ο προηγούμενος διοικητής της ΤτΕ Γιώργος Προβόπουλος είχε ανακοινώσει την οικειοθελή μείωση του μισθού του στα επίπεδα των 7.500 ευρώ τον μήνα. Από το εν λόγω ποσό έως τα 16.000 και τα 20.000 ευρώ τον μήνα υπάρχει μεγάλη απόσταση, δεν νομίζετε;
Και φυσικά δεν μιλάμε για τα παιδιά που δουλεύουν στις τράπεζες για 600-700 ευρώ αι σε ορισμένες περιπτώσεις δανεικοί από γραφεία ενοικίασης εργαζομένων, για να εξηγούμαστε.
Πάντως για να ξαναγυρίσουμε στα χρυσά παιδιά, οι υψηλότερες αμοιβές καταγράφονται στην Εθνική Τράπεζα, η οποία εμφανίζεται να έχει διαθέσει περίπου 7.622.000 ευρώ, συμπεριλαμβάνοντας πάντως σε αυτό το ποσό και τους μισθούς άλλων στελεχών χαμηλότερου επίπεδου. Παράλληλα, οι αμοιβές των μελών του διοικητικού συμβουλίου της τράπεζας για τη συμμετοχή τους σε αυτό έφτασαν τα 492.450 ευρώ.
Γενναιόδωρη ήταν στις αμοιβές της διοίκησης και η Εurobank, διαθέτοντας περίπου 4.800.000 ευρώ και άλλα 714.000 ευρώ για τη συμμετοχή των μελών στις συνεδριάσεις του διοικητικού συμβουλίου.
Ακολουθεί η Αlpha Bank, η οποία διέθεσε για την ανώτατη διοίκησή της 2.566.000 ευρώ και άλλα 670.000 ευρώ για τη συμμετοχή τους στις συνεδριάσεις του διοικητικού συμβουλίου της τράπεζας, ενώ πλήρωσε επιπροσθέτως περίπου 13.316 ευρώ για τα κινητά τους τηλέφωνα. Πιο… χαμηλόμισθοι σε σχέση με τους συναδέλφους τους στις άλλες τράπεζες εμφανίζονται τα ανώτατα στελέχη της Τράπεζας Πειραιώς, καθώς, σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιοποίησε η ίδια η τράπεζα, το σχετικό κονδύλι έφτασε το 1.719.000 ευρώ μεικτά.
Όλα τα παραπάνω νούμερα προκαλούν το κοινό αίσθημα, με τους πολίτες να βλέπουν τα golden boys να παραμένουν… κότες με χρυσά αυγά, τη στιγμή που οι ίδιοι παλεύουν να εξασφαλίσουν τα προς το ζην, είναι πρόκληση στην ελληνική κοινωνία η οποία σχηματίζει ουρές στα ΑΤΜ και στα γκισέ τους για να πληρώσει δόσεις, ΕΝΦΙΑ, τόκους και πανωτόκια από παλιά δάνεια ενώ από την άλλη τα ρετιρέ να τα βλέπουν όλα αυτά και μάλιστα από απόσταση.
Για να ξαναγυρίσω στην αρχή λέω, λέω μήπως όλα αυτά τα χρυσά παιδιά έχουν σχέση με αυτούς που έβαζαν τις υπογραφές τους στα ξεσκέπαστα δάνεια από τα οποία ένα μεγάλο μέρος πήγε στην Ελβετία, στα σεντούκια και στα στρώματα;
Μια σκέψη κάνω, ελπίζοντας να είναι …ξεσκέπαστη!
Related Posts
Παλιγγενεσία… από τι; →
Τελικά δεν ήταν θεωρία συνομωσίας… →
«Εσύ βάλθηκες να κάνεις τη Δράμα ευρωπαϊκή πόλη» →
Σχόλια