Published on October 8th, 2017 | by fileto

Γιουγκοσλαβία, Καταλονία, Σκωτία, Φλαμανδία ….Θράκη;

Η ιστορία της αναγνώρισης της Τουρκικής Ένωσης Θράκης μας φέρνει πιο κοντά σε φαινόμενα τύπου απόσχισης της Καταλονίας στη Θράκη.

Βέβαια βγαίνουν διάφοροι απίστευτοι και απίθανοι τύποι που πίνουν καφέ στο κέντρο της Αθήνας (επίτηδες δεν λέω Κολωνάκι) και αμπελοφιλοσοφούν για την Θράκη χωρίς να ξέρουν τι τους γίνεται και φυσικά με μια επίσκεψη που έκαναν ως τουρίστες στα Πομακοχώρια…
Η πραγματικότητα για τη Θράκη είναι διαφορετική και θα πρέπει να την προσεγγίσουμε διαφορετικά, από ότι οι Σκώτοι, οι Φλαμανδοί, τα Νησιά Φερόες και άλλες χωρικές οντότητες οι οποίες εμφανίζουν σαφείς διαφορές από τα υπόλοιπα κομμάτια κρατών που επιθυμούν την απόσχιση.
Είναι επίσης βλακώδες να τίθενται ερωτήματα του τι θα έκανε η ελληνική κυβέρνηση αν στη Θράκη ζητούσαν αυτονομία για παράδειγμα οι μουσουλμάνοι.
Για να βάλουμε στο μικροσκόπιο το θέμα της Θράκης θα πρέπει να γνωρίζουμε δυό τρία βασικά χαρακτηριστικά.
Με την συνθήκη της Λωζάνης έχουν χαραχθεί τα σύνορα και οι μειονότητες στις χώρες Ελλάδα και Τουρκία.
Στην Θράκη παρέμειναν κομμάτια της μουσουλμανικής μειονότητας γηγενή (πάππου προς πάππου), Οθωμανοί που επέλεξαν να μείνουν στην Ελλάδα λαμβάνοντας και την Ελληνική υπηκοότητα.
Οι πληθυσμοί αυτοί θα έμεναν στους νομούς Ροδόπης και Ξάνθης και θα κρατούσαν την θρησκεία τους την οποία θα ασκούσαν απερίσπαστα.
Οι πληθυσμοί αυτοί είναι μειονότητα και έτσι καταμετρούνται. Με τον καιρό παρέμειναν μειονότητα με την διαφορά ότι με διάφορες κινήσεις προσεταιρίστηκαν τους Ρομά, γύφτους, αθίγγανους και τους Πομάκους σε ότι αφορά την θρησκεία μια και αυτοί έγιναν μουσουλμάνοι το θρήσκευμα και κατοικούσαν σε Διδυμότειχο, μετά έγινε ο οικισμός στην Αλεξανδρούπολη, το Αλάν Κογιού στην Κομοτηνή και φυσικά τα Πομακοχώρια σε Ξάνθη και Ροδόπη.
Ακόμη και με αυτές τις κινήσεις η μειονότητα είναι θρησκευτική και παραμένει μειονότητα μια και ο χριστιανικός πληθυσμός υπερτερεί!
Μπορεί η Άγκυρα να μην αποφασίζει ότι έφτασε η κατάλληλη στιγμή για να εγείρει η μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης θέμα αυτονομίας, ούτε καν ανεξαρτησίας, αλλά κινήσεις σε μια πολιτική ανακατωσούρας κάνει.
Και περιμένει την κατάλληλη στιγμή πιέζοντας ταυτόχρονα τις κυβερνήσεις να δεχθούν την απ’ ευθείας εκλογή μουφτήδων από την μειονότητα, κάτι που κολλάει απλά σε ένα επίσης απλό άρθρο της Συνθήκης που είναι η απονομή της σαρίας από τον διορισμένο και τοποθετημένο μουφτή σε Ξάνθη, Κομοτηνή και Διδυμότειχο.
Τελεία και παύλα.
Υπάρχουν ορισμένοι οι οποίοι εμφορούμενοι από δήθεν προοδευτισμό γράφουν για σενάρια όπως τι θα κάνει η κυβέρνηση αν συμβούν στη Θράκη ότι και στην Καταλονία.
Αν υπάρξει εξέγερση υπάρχει η Αστυνομία και φυσικά ο Στρατός για να επιβάλουν την τάξη. Κι αυτό είναι επίσης απλό.
Αν αρχίσουν αντάρτικο επίσης ο Στρατός έχει τον πρώτο λόγο, αλλά για να γίνουν όλα αυτά θα πρέπει από τις θρησκευτικές απαιτήσεις να πάμε στις εθνικές και εδαφικές.
Κάτι τέτοιο δεν συντρέχει ούτε εκ του εσωτερικού, αλλά ούτε και εκ του εξωτερικού. Άρα θα πρέπει να διαχωρήσουμε την Καταλονία από την Θράκη, όπως και το θέμα της Γιουγκοσλαβίας η οποία τεμαχίστηκε, της Σκωτίας, της Φλαμανδίας κ.λ.π.
Τώρα όσον αφορά την γνωστή ως τροπολογία Κοντονή που αφορά στις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου και έχει διχάσει το πολιτικό σύστημα της χώρας δήθεν προκαλώντας τριγμούς και στην κυβέρνηση, εδώ θα κάνουμε μια στάση.
Αν η Ένωση η χαρακτηριζόμενη ως Τουρκική πάρει υπόσταση στη Ξάνθη τότε το μειονοτικό από θρησκευτικό καθαρά ζήτημα γίνεται εθνικό.
Αν γίνει η αναγνώριση εκφράζεται φόβος ότι ανοίγει ο δρόμος για την λειτουργία Συλλόγων με την επωνυμία «τουρκικός» στον τίτλο τους, ένα βήμα προς την κατεύθυνση αναγνώρισης ύπαρξής «τουρκικής μειονότητας» στην Θράκη.
Ανεπίτρεπτο, αλλά και ουσιαστικά επικίνδυνο μια και ο φόβος αφορά φυσικά όχι μόνο την Θράκη και τον όρο «τουρκικός», αλλά και την προσπάθεια κάθε ομάδας που θα θελήσει να λειτουργήσει Σύλλογο, έχοντας στον τίτλο είτε το «μακεδονικός» είτε το «αλβανικός» υπονοώντας την ύπαρξη και άλλων μειονοτήτων στην χώρα μας.
Το μεγάλο πρόβλημα για την χώρα μας είναι φυσικά ότι τέτοιοι Σύλλογοι και ειδικά στην Θράκη λειτουργούν εδώ και χρόνια έστω και χωρίς τον όρο «τουρκικός» στον τίτλο τους και ασκούν με τρόπο προκλητικό πολιτική που αποσκοπεί στην προώθηση του τουρκισμού στην Θράκη και στον εκτουρκισμό όλων των Ελλήνων μουσουλμάνων πολιτών.
Η Ελλάδα πληρώνει τις αντιφάσεις και την αποσπασματικότητα της μειονοτικής πολιτικής που ακολούθησε το Ελληνικό κράτος τα τελευταία τουλάχιστον σαράντα χρόνια, όπου είχε αποδεχθεί αρχικά τον όρο «τουρκικός» αντιλήφθηκε τους κινδύνους που υπήρχαν, απαγόρευσε την χρήση αυτού του όρου. Δεν φρόντισε όμως να διαμορφώσει πολιτική που θα αντιμετώπιζε τις νέες τάσεις στην Ευρώπη για την θέσπιση νέου και ολοκληρωμένου πλαισίου σεβασμού των ανθρώπινων και μειονοτικών δικαιωμάτων, που ελάχιστα λάμβανε υπόψη, ιδιαιτερότητες όπως ο τουρκικός αναθεωρητισμός που χρησιμοποιούσε υπαρκτές και μη μειονότητες για την αμφισβήτηση της κυριαρχίας γειτονικών κρατών.