Published on February 25th, 2018 | by fileto

Είναι να απορείς που λέει και ο ποιητής…

Εντυπωσιακή η αποκάλυψη ότι η κυβέρνηση πληρώνει 12.000 ευρώ για το ενοίκιο του σπιτιού της Ράνιας Αντωνοπούλου.

Και είναι λογικό αν αναλογιστεί κανείς ότι η κυβέρνηση αυτή της Αριστεράς που πραγματικά κανείς δεν ξέρει που αλληθωρίζει επαγγέλλεται την κάθαρση, την διαφάνεια και την καθαρότητα στην άσκηση της πολιτικής της.

Τι να σκεφθεί κανείς όταν διαβάζει ότι η Ράνια Αντωνοπούλου και ο σύζυγός της, Δημήτρης Παπαδημητρίου, οι οποίοι είναι το πιο πλούσιο ζευγάρι της κυβέρνησης, σύμφωνα με το πόθεν έσχες τους που δόθηκε στη δημοσιότητα στις 7 Δεκεμβρίου 2017, καταδέχονται το Δημόσιο να τους πληρώνει το νοίκι.

Καλό είναι να υπενθυμίσουμε ότι ο υπουργός Οικονομίας, Δημήτρης Παπαδημητρίου, έχει χαρτοφυλάκιο με μετοχές και επενδυτικά προϊόντα που ξεπερνά τα δύο εκατομμύρια ευρώ. Συγκεκριμένα, το χαρτοφυλάκιο του κ. Παπαδημητρίου ανέρχεται στα 2.725.881 δολάρια, σύμφωνα με το πόθεν έσχες του. Το χαρτοφυλάκιο αυτό, το κατείχε το 2015, όταν δεν είχε ακόμα υπουργοποιηθεί. Την ίδια χρονιά, δήλωσε εισοδήματα 453.429 δολάρια.

Η αναπληρώτρια υπουργός Εργασίας και σύζυγος του κ. Παπαδημητρίου, Ράνια Αντωνοπούλου, κατείχε μετοχές 340.000 δολαρίων σε χρηματιστήρια και καταθέσεις ύψους 11.400 ευρώ σε ελληνικές τράπεζες. Άραγε, έχει τόσο μεγάλη ανάγκη την ενίσχυση του κράτους;

Το ζευγάρι υπουργών, έχει από κοινού καταθέσεις σε τραπεζικά ιδρύματα του εξωτερικού 480.154 δολάρια.

Το υπουργικό ζεύγος διαθέτει διαμέρισμα 110 τ.μ. στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά και μία βίλα στη Σύρο 300 τ.μ. με 180 τ.μ. βοηθητικούς χώρους σε οικόπεδο 4.950 τ.μ. Η βίλα διαθέτει και μία πισίνα 80 τ.μ.

Πολύ σωστά ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, Θεόδωρος Καράογλου, αναρωτιέται σε ερώτησή του που κατέθεσε στη Βουλή ότι την στιγμή που βάζουν στο στόχαστρο τα σπίτια των φτωχών κάποιοι άλλοι που έχουν τον τρόπο τους να ζητούν από τους φτωχούς Έλληνες να τους πληρώνουν το νοίκι τους.

Αναφέρει δε ο Θεόδωρος Καράογλου ότι: «Με νόμο της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ το Κράτος πληρώνει τα ενοίκια ακόμη και των πλουσιότερων Υπουργών. Πιο συγκεκριμένα, με διάταξη του ν. 4336/15 καλύπτονται από το Δημόσιο τα έξοδα διαμονής στην Αθήνα, όχι μόνο των βουλευτών της επαρχίας -κάτι που ίσχυε έως τότε- αλλά και των εξωκοινοβουλευτικών Υπουργών. Και μάλιστα με αναδρομική ισχύ από τον πρώτο μήνα διακυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, και χωρίς κανένα εισοδηματικό κριτήριο ή χωρίς περιορισμό στο ύψος του μισθώματος!».

Και συνεχίζει: «δεν αποτελεί έκπληξη για εμάς ότι αυτοί που έχτισαν πολιτικές καριέρες παριστάνοντας τους προστάτες των αδυνάτων, τελικά εκμεταλλεύονται μέχρι και την τελευταία δυνατότητα που τους δίνει ο νόμος για να επωφεληθούν οικονομικά από τα χρήματα των φορολογουμένων. Αν, μάλιστα, ο νόμος δεν είναι αρκετά επωφελής, τον τροποποιούν αναλόγως.

Όμως, τη στιγμή που χάνονται σπίτια λόγω της απελευθέρωσης των πλειστηριασμών και περικόπτεται το ΕΚΑΣ των χαμηλοσυνταξιούχων, οι παραπάνω συμπεριφορές αποτελούν τεράστια πρόκληση, για την οποία πρέπει να δοθούν εξηγήσεις.

Καλούμε την Κυβέρνηση να τροποποιήσει άμεσα την επίμαχη διάταξη, θέτοντας αυστηρά εισοδηματικά κριτήρια για τους εξωκοινοβουλευτικούς υπουργούς που δικαιούνται την επιδότηση και να βάλει όριο στο ύψος του μισθώματος που καλύπτει ο κρατικός προϋπολογισμός».

Και δεν έφτανε αυτό έρχεται και ο διευθυντής του γραφείου Τύπου του Μαξίμου, Θανάσης Καρτερός, να πυροδοτεί νέο γύρο αντιπαράθεσης ανάμεσα στην κυβέρνηση και την αντιπολίτευση από ανάρτησή του στο Facebook με τίτλο: «Ου γαρ οίδασι τι πηδούσι».

Αφού αναφέρει την Μακρόνησο και την Γυάρο και με φόντο την υπόθεση Novartis δεν μας αφήνει περιθώρια για το πώς σκέφτονται εκεί στα ισόγεια και στα υπόγεια του Μαξίμου, δεν έχει και τόση σημασία.

Αναφέρει λοιπόν στην κατακλείδα της ανάρτησής του ο κ. Κρατερός: «Και δεν είναι μόνο ότι τραβοσέρνονται επιφανείς παράγοντες της κοινωνίας σε ανακριτικές, ή έστω προανακριτικές, περιπέτειες. Είναι και ποιοι τους τραβοσέρνουν. Γύρισαν τα πόδια να χτυπήσουν το κεφάλι. Οι λαθρεπιβάτες της εξουσίας, προανακρίνουν –τρομερό!- τους ιδιοκτήτες της. Τα άγρια διώκουν τα ήμερα. Οι συμμορίτες έχουν γραμμένο –σε δικαστικά κιτάπια- τον Σαμαρά. Οι κατσαπλιάδες λοιδορούν τον Άδωνι. Και οι κόκκινοι χαμογελούν στα κυβερνητικά έδρανα, την ώρα που η αφρόκρεμα του καθεστώτος βουρλίζεται σε απολογίες.

Ε, δικαιούνται, λοιπόν, να είναι και έκπληκτοι, και κατάπληκτοι, και απόπληκτοι, μπροστά σε τέτοια ανατροπή. Δικαιούνται και να κλάψουν, και να βρίσουν, και να απειλήσουν, και να τσιρίξουν, και να πουν ψέματα, και να ζητήσουν συγνώμη από τις συζύγους τους, μπροστά σε τέτοιο διασυρμό. Δικαιούνται και να προαναγγείλουν πόσα και ποια κεφάλια θα πέσουν, όταν έρθουν πάλι εν τη βασιλεία τους. Δικαιούνται και να φωνάζουν για συμμορίτες, αρχισυμμορίτες, αλήτες, ακόμα και τσόγλανους, μπροστά σε τέτοιο κακό.

Δικαιούνται, για να το πω πιο απλά, να μην είναι αξιοπρεπείς, γιατί έχουν μάθει στην αξιοπρέπεια του κριτή, που ουδείς τολμούσε να κρίνει. Όταν οι αριστεροί κέρδιζαν την αξιοπρέπεια του κυνηγημένου, αυτοί απολάμβαναν την αξιοπρέπεια του κυνηγού.

Και τώρα τους κυνηγούν! Δικαιούνται, συνεπώς, τη συμπόνια μας. Απόλυτη, και χωρίς αστερίσκους. Με τόση Νοβάρτις, τόσους τσόγλανους, και τόσα παλούκια που τους έτυχαν, Κύριε, άφες αυτοίς. Ου γαρ οίδασι τι πηδούσι…».

Αυτό ξαναπέστο Θάνο μου, και κανείς δεν εξαιρείται!