Published on May 22nd, 2018 | by fileto

Περίεργη μείωση προσφυγικών ροών από τον Έβρο

Από τους 4.000 Σύρους, Πακιστανούς, Αφγανούς κ.ά. που πέρασαν το ποτάμι μέσα στον Απρίλιο και κατεγράφησαν στις ελληνικές αρχές, τον Μάιο οι εισελθόντες, έως τώρα, ήσαν λίγες εκατοντάδες. Λες και ένα αόρατο χέρι καθήλωσε πίσω από τα σύνορα όλους εκείνους που κινούνται από τους καταυλισμούς στη μεθόριο της νοτιοανατολικής Τουρκίας προς την Ευρώπη, μέσω της χερσαίας διαδρομής στη Θράκη.

Και όμως, οι συνθήκες είναι ευνοϊκές. Η στάθμη των νερών του Έβρου σταδιακά πέφτει σε σημείο που να εμφανίζονται καθημερινά και νέες αμμονησίδες, τις οποίες τα κυκλώματα χρησιμοποιούν ως «προγεφυρώματα» και πλέον η διάβασή του καθίσταται ακόμα πιο εύκολη, δεδομένου ότι μετά τη σύλληψη των δύο Ελλήνων στρατιωτικών και την ένταση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, οι επαναπροωθήσεις έπαψαν. Πλέον, οι περίπολοι της ελληνικής συνοριοφυλακής λειτουργούν περισσότερο σε ρόλο «επιτροπών υποδοχής», παρά ως δύναμη αποτροπής.

Το… αόρατο χέρι

Τι συνέβη και μέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα το σκηνικό άλλαξε και η «ησυχία» διαδέχθηκε την έντονη κινητικότητα η οποία είχε προκαλέσει ανησυχίες στην Αθήνα για επικείμενο τεράστιο κύμα προσφυγικών κυμάτων εν όψει καλοκαιριού; «Το πιο πιθανό είναι ότι τους σταμάτησε το αόρατο χέρι της Τουρκίας, η οποία διαπραγματεύεται με τους Ευρωπαίους και κάνει επίδειξη δύναμης, υπενθυμίζοντας ότι μόνο αυτή μπορεί να ρυθμίζει την κίνηση των προσφυγικών ροών προς την Ελλάδα και ειδικά στον Εβρο», λέει στην «Καθημερινή» πηγή της συνοριοφυλακής του Εβρου, προσθέτοντας ότι τις τελευταίες μέρες παρατηρείται έντονη παρουσία τουρκικής στρατοχωροφυλακής στην απέναντι όχθη του ποταμού. Την ίδια εκτίμηση κάνει, μιλώντας στην «Καθημερινή», και στέλεχος ανθρωπιστικής οργάνωσης, η οποία δραστηριοποιείται στην περιοχή, συνεισφέροντας στην υγειονομική περίθαλψη των εισερχόμενων προσφύγων και παράτυπων μεταναστών.

Και αν στον Έβρο εσχάτως επικρατεί σχετική «νηνεμία», η οποία ουδείς, πλην ίσως της Τουρκίας, μπορεί να γνωρίζει πόσο θα διαρκέσει, από την ημετέρα πλευρά των συνόρων το θέμα της διαχείρισης εξακολουθεί να καίει, σε πολλά επίπεδα. Κατ’ αρχάς δεν υπάρχει ουσιαστικός έλεγχος για το τι γίνονται όσοι περνούν τα σύνορα.

Πολλοί εξ αυτών, κυρίως πρόσφυγες από τη Συρία, ψάχνουν οι ίδιοι να βρουν… συνοριοφύλακες για να «παραδοθούν» και να οδηγηθούν στο ειδικό κέντρο καταγραφής στην περιοχή της Ορεστιάδας, όπου θα εφοδιαστούν με το έγγραφο προσωρινής παραμονής στην Ελλάδα, έως ότου εγκριθεί ή απορριφθεί η αίτηση ασύλου, και στη συνέχεια είναι ελεύθεροι να συνεχίσουν ανενόχλητοι προς την ενδοχώρα. Κάποιοι επιβιβάζονται σε λεωφορεία του ΚΤΕΛ με προορισμό –ανάλογα με τα χρήματα που διαθέτουν για εισιτήρια– τη Θεσσαλονίκη ή την Αθήνα. Με το που θα αποβιβαστούν στους σταθμούς, ο καθένας… παίρνει τον δρόμο του.

Αλλοι ψάχνουν να ενταχθούν σε δομές φιλοξενίας, οι περισσότεροι όμως αναζητούν προσωρινή στέγαση σε ομοεθνείς τους, συγγενείς ή φίλους, και ένας μεγάλος αριθμός εγκαθίσταται όπου βρει: σε πάρκα και πλατείες, με χαρακτηριστική την περίπτωση κατά την οποία δημιούργησαν αυτοσχέδιο καταυλισμό στην πλατεία Αριστοτέλους της Θεσσαλονίκης κάτω από το άγαλμα του Ελευθερίου Βενιζέλου, έως ότου τους «μαζέψει» η αστυνομία και τους στείλει στα κέντρα φιλοξενίας στα Διαβατά και στα Λαγκαδίκια.

Και αν η μείωση των ροών στον Έβρο προκάλεσε ανακούφιση στις Αρχές, υπάρχει ο φόβος ότι αυτό μπορεί να είναι προσωρινό. Τα 16 κέντρα φιλοξενίας που λειτουργούν σε Θεσσαλία, Ηπειρο και Μακεδονία ασφυκτιούν ήδη και αρμοδίως τρέμουν στην ιδέα ότι η «ροή του Εβρου» μπορεί να ανοίξει και πάλι.

Αλλά και σε αυτά λόγω των δύσκολων συνθηκών συχνά σημειώνονται επεισόδια μεταξύ των «φιλοξενουμένων» (πρόσφατα στα Λαγκαδίκια βγήκαν μαχαίρια), ενώ γκρίνια καταγράφεται σε τοπικές κοινωνίες (Θεσσαλονίκη) όπου περιφέρονται νυχθημερόν πρόσφυγες και μετανάστες, μη ενταγμένοι σε δομές, με κίνδυνο να εκδηλωθούν φαινόμενα μη επιθυμητά.

πηγη: καθημερινή