Published on June 30th, 2019 | by fileto

Τι είπε η Μαρίνα Φιλιππίδου στον λόγο της…

Πανηγυρική ομιλία για τον Απόστολο Παυλο , πολυούχο της Καβάλας και την 106η επέτειο της Απελευθέρωσης της Καβάλας από την Πρόεδρο του Λυκείου Ελληνίδων Καβάλας στον Καθεδρικό Ιερό Ναό του Αποστόλου Παύλου

Διπλή εορτή η σημερινή για την πόλη της Καβάλας, την καρδιά και την ψυχή της Μακεδονίας και την κοιτίδα της Χριστιανοσύνης στη Ευρώπη. Σήμερα πανηγυρίζουμε και εορτάζουμε μαζί με τα Ελευθέρια της Πόλης μας και τη μνήμη του ιδρυτή της τοπικής εκκλησίας μας και Αποστόλου των Εθνών, Παύλο.
Η πόλη μας έγινε παγκοσμίως γνωστή για την άφιξη του Αποστόλου Παύλου το 49 μ.Χ., κάνοντας την Νεάπολη (σημερινή Καβάλα) πρώτη ευρωπαϊκή πόλη που δέχτηκε τον Χριστιανισμό.
Τα πρώτα λοιπόν ευρωπαϊκά χώματα που πατάει ο Απόστολος Παύλος το 49 μ.Χ., είναι στην πόλη της αρχαίας Νεάπολης, όπως ήταν τότε γνωστή η Καβάλα, ήδη σημαντικό λιμάνι και εμπορικό κέντρο. Μάλιστα στη συνέχεια, η Καβάλα καθόλου τυχαία, αποκαλείται για 600 χρόνια Χριστούπολις, πριν πάρει το σημερινό της όνομα. Ο Απόστολος Των Εθνών περπάτησε πάνω στην αρχαία Εγνατία Οδό που διασώζεται μέχρι και σήμερα και διέσχισε τα 12 χιλιόμετρα μέχρι την πόλη των Φιλίππων, ίδρυσε την πρώτη Εκκλησία της Ευρώπης και βάφτισε την πρώτη ευρωπαία χριστιανή, την ευσεβή Λυδία.
Μεγάλος της πίστεως και της ιστορίας υπήρξε ο Απόστολος Παύλος. Γι’ αυτό επιτυχημένα τον χαρακτήρισαν ως τον ‘πρώτο μετά τον Ένα’. Κάθε πτυχή της ζωής, της δράσης και της διδασκαλίας του είναι ενδιαφέρουσα. Ιδιαίτερα για το πλήρωμα της τοπικής εκκλησίας των Φιλίππων, της οποίας υπήρξε ο ιδρυτής και φωτιστής της. Μετέφερε στους Φιλιππησίους το μήνυμα της αγάπης, της απελευθέρωσης, της συναδέλφωσης, της μετάνοιας, και τους έκανε μετόχους της χριστιανικής πίστης. Η διάδοση του χριστιανισμού στην Ελλάδα ήταν σφοδρή επιθυμία του Αποστόλου Παύλου και υπήρξε γέφυρα για την ακτινοβολία της χριστιανικής πίστης στη Δύση.
Στο σημείο όπου αποβιβάστηκε, υπάρχει σήμερα ο ιερός Ναός του Αγίου Νικολάου, στον περίβολο του οποίου οι σύγχρονοι κάτοικοι της Καβάλας έκτισαν λαμπρό μνημείο.
Σήμερα όμως γιορτάζουμε και την 106η επέτειο της Απελευθέρωσης της Καβάλας. Σήμερα αναθυμούμαστε με σεβασμό και αποτίνουμε φόρο τιμής στους ήρωες και στα γεγονότα του Ιουνίου του έτους 1913.
Χρόνια δύσκολα για την πόλη της Καβάλας με την ακμάζουσα ελληνική κοινότητα να έχει να αντιμετωπίσει την πολύχρονη Τουρκική σκλαβιά αλλά και τον Βουλγαρικό στρατό που είχε προλάβει να καταλάβει την πόλη. Οι τούρκοι καταλάβαιναν ότι έρχεται το τέλος της κυριαρχίας τους στην περιοχή και γίνονταν ολοένα και πιο σκληροί. Η έλευση των Βουλγάρων το Φθινόπωρο του 1912 κατά τη διάρκεια του Α Βαλκανικού Πολέμου άλλαξε προς το χειρότερο τα δεδομένα. Οι πρώην σύμμαχοι των Ελλήνων στους Βαλκανικούς πολέμους έγιναν σκληροί κατακτητές και διώκτες του Ελληνικού στοιχείου. Επιδίωκαν αλλοίωση των δημογραφικών δεδομένων στην περιοχή, όπως και σε όλη τη περιοχή της Μακεδονίας.
Το καλοκαίρι του 1913 αρχίζει ο Β’ Βαλκανικός πόλεμος όμως Εθνική εγρήγορση επικρατούσε στην πόλη της Καβάλας τον Ιούνιο του 1913. Η Καβάλα ένιωθε τον αέρα της λευτεριάς να πλησιάζει. Οι φωτεινές μορφές του Μακεδονικού αγώνα είχαν σφυρηλατήσει στην ψυχή των Ελλήνων το όραμα της λευτεριάς. Οι ελληνικές σημαίες ήταν επιμελώς κρυμμένες σε κάθε σπίτι έτοιμες να βγουν με το χαρμόσυνο άκουσμα της έλευσης του Ελληνικού Ναυτικού , που μήνες πριν βρίσκονταν κυρίαρχο στο Αιγαίο. Αιώνες σκλαβιάς θα έμεναν στο παρελθόν και μια νέα σελίδα θα άνοιγε για την πολύπαθη αυτή γωνιά της Μακεδονίας.
Ο Ελληνικός στόλος στις 22 Ιουνίου του 1913 βρίσκεται πια αγκυροβολημένος στη Θάσο που είχε ελευθερωθεί ήδη από τον Οκτώβριο του 1912.
Ο Ναύαρχος Κουντουριωτης μη διαθέτοντας επαρκή αποβατική δύναμη, φοβούμενος για τις νάρκες που είχαν ποντίσει οι Βούλγαροι, αποφάσισε να καταλάβει την Καβάλα με τέχνασμα. Ζήτησε να έρθουν από τη Θεσσαλονίκη πέντε μεγάλα μεταγωγικά, τα οποία έφθασαν την Τρίτη 25 Ιουνίου του έτους 1913. Ο Ναυτικός μας Στόλος, με τα κενά μεταγωγικά, έκανε μεγάλες κινήσεις όλη την ημέρα μπροστά από το λιμάνι της Καβάλας, σαν να προετοίμαζε απόβαση. Και τη νύχτα, τα μεταγωγικά προσέγγισαν την ανατολική ακτή της Καβάλας, ανταλλάσσοντας συνεχώς φωτεινά σήματα με το Θωρηκτό «Ύδρα», έτσι ώστε να βεβαιωθεί ο εχθρός ότι κάτι ετοιμάζεται, ενώ τα άλλα πολεμικά φώτιζαν με τους προβολείς τους σε συγκεκριμένο σημείο της ακτής, σαν να ήταν αυτό το σημείο της απόβασης!
Οι Βούλγαροι από την Καβάλα, πανικόβλητοι, προσπαθούσαν με προβολείς να δουν τι συμβαίνει. Νιώθανε ότι θα «εγκλωβιστούν» από τους Έλληνες και αποφάσισαν να εγκαταλείψουν την πόλη, όπως και έπραξαν παίρνοντας ως «ασπίδα» ομήρους τις αρχές της Καβάλας, μαζί με τον Επίσκοπο Μυρέων Αθανάσιο,.
Μια ομάδα νέων Καβαλιωτών, ενημέρωσε τον Ναυαρχο Κουντουριώτη για την φυγή των εχθρών. Αμέσως αυτός έδωσε εντολή στον κυβερνήτη του Αντιτορπιλικού «Δόξα», Πλωτάρχη Αντώνη Κριεζή, να ερευνήσει για ελεύθερη δίοδο στο ναρκοπέδιο. Οι Καβαλιώτες νέοι, μαζί με ψαράδες που γνώριζαν τα νερά και τα σημεία όπου οι Βούλγαροι είχαν ποντίσει νάρκες, οδήγησαν το «Δόξα» στα ανατολικά, κοντά στις εκβολές του ποταμού Νέστου και εκεί αποβιβάστηκε, με βάρκες, ένα άγημα 35 ναυτών, με επίκεφαλής τον Σημαιοφόρο Αγγελή. Δεν εισήλθε όμως στην Καβάλα, από τον φόβο της επιστροφής των Βουλγάρων. Έτσι, η Καβάλα, πέρασε μία νύχτα αγωνίας, με πολιτοφύλακες που φυλούσαν στα υψώματα.
Το επόμενο πρωί, 9 πμ της Πέμπτης 27 Ιουνίου, το άγημα εισήλθε επίσημα στην πόλη, και ο Πλωτάρχης Κριεζής έγινε αντικείμενο λατρείας των Καβαλιωτών που, με μπροστάρηδες τους μαθητές του Ημιγυμνασίου και τον καθηγητή τους Στάνη Αριστοτέλη, τον σήκωσαν στα χέρια και τον οδήγησαν στο Διοικητήριο (το πρώην δικαστικό μέγαρο) όπου ύψωσε την Ελληνική σημαία του Θωρηκτού Γ Αβερωφ στο μπαλκόνι και διάβασε το διάγγελμα του Ναυάρχου Κουντουριώτη. Η Καβάλα είχε πια απελευθερωθεί , ανήκε πια στον Εθνικό κορμό!
Γράφει λιτά στο τηλεγράφημα που έστειλε ήδη από την προηγουμένη (Τετάρτη 26 Ιουνίου) ο Κουντουριώτης στο Υπουργείο Ναυτικών:
«Καβάλλα κατελήφθη εν ονόματι Βασιλέως. Εν λιμένι ορμούσι “Πάνθηρ”, “Ιέραξ” και “Δόξα”. Λαός πανηγυρίζει».
Σήμερα που η πατρίδα όσο ποτέ άλλοτε αντιμετωπίζει πολλά και οξυμμένα προβλήματα τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό σήμερα που η χώρα μας διέρχεται κρίση οικονομική, ηθική και πνευματική σήμερα που ο ηρωισμός, η αυτοθυσία και τα ιδανικά είναι έννοιες αμφισβητούμενες, οφείλουμε περισσότερο από κάθε άλλη φορά να πιστέψουμε και πάλι στις αξίες που για αιώνες εξέθρεψαν Αγίους και Ήρωες. Να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις με το κεφάλι ψηλά, με το ίδιο ελληνικό αγωνιστικό πνεύμα αντίστασης εκείνου του καιρού. Να μας εμπνέει όλους εμάς το παράδειγμα των Ελλήνων αγωνιστών που με το θάρρος τους, την πίστη τους, την αισιοδοξία και την φιλοπατρία τους αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν για την ελευθερία.
Είμαστε κληρονόμοι και χρωστάμε να διαφυλάξουμε και να παραδώσουμε στα παιδιά μας τους καρπούς αιώνων πολιτισμού, αγώνων και δημιουργίας του λαού μας.
Η ελευθερία και η ανεξαρτησία δεν φτάνει να κατακτηθεί μόνο μία φορά αλλά χρειάζεται συνεχής αγώνας, με πίστη, με θυσίες, με ομόνοια, με αγάπη για τον ανθρωπισμό.
Ας μας αξιώνει ο πανάγαθος Θεός με τις πρεσβείες του εορτάζοντος Αποστόλου Παύλου κι ιδρυτού της τοπικής μας εκκλησίας να εορτάζουμε πάντα την επέτειο αυτή και να τιμούμε όλους αυτούς που μας χάρισαν την ελευθερία.
Χρόνια πολλά!