Άποψη - Γνώμη

Published on September 8th, 2019 | by fileto

0

Το μεταναστευτικό θέλει ψύχραιμη διαχείριση

Πραγματικά ένα καθαρά πολιτικό πρόβλημα δεν μπορεί να το διαχειριζόμαστε σαν κοινωνικό ή κομματικό ή ψυχολογικό.

Κατάπληξη μου κάνει ότι αριστερές πένες που ακουμπάνε στον ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να κάνουν λόγο για λανθασμένη διαχείριση του μεταναστευτικού ή προσφυγικού όπως το ονομάζουν αλλά παραδέχονται ότι και αυτή η κυβέρνηση όπως και η προηγούμενη κινούνται σε λάθος κατεύθυνση.

Το κείμενο δεν έχει υπογραφή σαφή αλλά αρχικά Α.Φ. και φιλοξενείται στο RedLine!

Ο συντάκτης του με αφορμή την συνεδρίαση του ΚΥΣΕΑ (Κυβερνητικό Συμβούλιο Εξωτερικών και Άμυνας)  αναφέρει ότι τα μέτρα που έλαβε σε γενικές γραμμές κινούνται γύρω από μία στρατοκρατική και αστυνομοκρατική αντίληψη, αφού επικεντρώνονται στην εντατικοποίηση της επιτήρησης των συνόρων, με ενδυνάμωση της συνεργασίας των ελληνικών με τις υπερεθνικές δυνάμεις -FRONTEX και NATO- αλλά και την εντατικοποίηση των ελέγχων των εγγράφων που φέρουν μαζί τους οι πρόσφυγες και οι μετανάστες οι οποίοι εντοπίζονται στην ενδοχώρα.

Ο συντάκτης αναφέρει ότι: «παράλληλα, καταπατώντας μία σειρά νόμων του διεθνούς, ευρωπαϊκού και εθνικού θεσμικού πλαισίου, η κυβέρνηση μάς πληροφόρησε ότι θέλει να καταργήσει το δεύτερο βαθμό εξέτασης του αιτήματος ασύλου, με στόχο να επιταχυνθούν οι διαδικασίες επιστροφής (σ.σ. απέλασης) του αιτούντος στη χώρα καταγωγής του».

Πραγματικά δεν καταλαβαίνω γιατί η απέλαση να είναι ένα μέτρο που δεν το αναγνωρίζουν ορισμένοι που προφανώς πιστεύουν σε ένα κόσμο χωρίς σύνορα.

Βέβαια ο ίδιος ο συντάκτης παραδέχεται ότι έχει εργαστεί σε κάποια θέση στο πεδίο του προσφυγικού, και αναφέρει: «γνωρίζουμε από πρώτο χέρι περιπτώσεις κατά τις οποίες αιτήματα ασύλου έχουν απορριφθεί λόγω προχειρότητας, λόγω λαθών σε σημαντικά στοιχεία όπως η καταγραφή της σωστής ηλικίας του αιτούντος, ή ακόμα και παράλειψης εξιστόρησης τραυματικών εμπειριών από την πλευρά του αιτούντος/ουσας κατά τη διάρκεια της συνέντευξης λόγω ανυπαρξίας ασφαλούς πλαισίου.

Για να δώσουμε ένα «απλό» παράδειγμα, υπάρχουν περιπτώσεις ανθρώπων οι οποίοι δεν έχουν νιώσει ασφαλείς ώστε να διηγηθούν κατά τη διάρκεια της πρώτης συνέντευξης ασύλου περιστατικά βίας, βιασμών και βασανιστηρίων τα οποία υπέστησαν είτε στις χώρες καταγωγής τους, είτε κατά τη διάρκεια της μετακίνησης τους. Πολλές φορές λοιπόν τα αιτήματά τους απορρίπτονται, καθώς θεωρείται ότι δεν κινδυνεύουν με την πιθανή «επιστροφή» τους στις χώρες καταγωγής τους. Είναι κρίσιμο για κάθε αιτούντα άσυλο να έχει τη δυνατότητα επανεξέτασης του αιτήματός του, ιδανικά μετά από τη συμβουλή δικηγόρου και τη διαμεσολάβηση ψυχοκοινωνικής στήριξης.

Η επίσπευση των διαδικασιών ασύλου μέσω ενός τέτοιου μέτρου δε θα φέρει τίποτα άλλο, παρά περισσότερη αδικία».

Με άλλα λόγια πρόσφυγες και μετανάστες κυρίως οικονομικοί μπαίνουν στο ίδιο τσουβάλι και γαία πυρί μειχθήτο!

Δεν άρεσε ακόμη στον συντάκτη το ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη έβαλε το  υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής στην ομπρέλα του Υπουργείου «Προστασίας Πολίτη».

Γιατί άραγε; Γιατί λέει, βάζει και αυτή το λιθαράκι της ώστε να αντιμετωπίζεται συνολικά το ζήτημα της μετανάστευσης ως ζήτημα εθνικής ασφάλειας, το οποίο πρέπει να «λύνει» ο στρατός, το λιμενικό, η αστυνομία και τα κέντρα κράτησης.

Μπορεί ο συντάκτης να μας εξηγήσει ποιος θα πρέπει να αναλάβει να το λύσει;

Ο ίδιος δεν απαντά και τονίζει ότι τελικά η διαχείριση του προσφυγικού – μεταναστευτικού είναι στην ίδια πολιτική κατεύθυνση στην οποία μας καλεί να συνηθίσουμε και η Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία από την εισαγωγή του συστήματος Σένγκεν και έπειτα, έχει στρέψει το κέντρο βάρους της μεταναστευτικής της πολιτικής στο πάση θυσία κλείσιμο των εξωτερικών της συνόρων («Ευρώπη-φρούριο»).

Από το 2015 και έπειτα η πολιτική αυτή εντατικοποιήθηκε, με την εισαγωγή του συστήματος hotstpot, οπότε υπηρεσίες της Ε.Ε. όπως η FRONTEX και το Ευρωπαϊκό Γραφείο Υποστήριξης Ασύλου (EASO) επιχειρούν -και επίσημα- στα συνοριακά εδάφη της Ελλάδας και της Ιταλίας.

Το όργανο που αποφασίζει για αυτά τα ζητήματα, η λεγόμενη Γενική Διεύθυνση Μετανάστευσης και Εσωτερικών Υποθέσεων (DG Migration and Home Affairs) μάλιστα λίγο πριν τις πρόσφατες ευρωεκλογές μπόρεσε να περάσει στο ευρωκοινοβούλιο ένα μέτρο που αφορούσε τις προσλήψεις χιλιάδων στελεχών στη FRONTEX, ανεβάζοντας το συνολικό αριθμό των δυνάμεών της σε 10.000 έως το 2020.

Άρα το πρόβλημα του μεταναστευτικού είναι καθαρά πολιτικό θέμα και έτσι θα πρέπει να αντιμετωπίζεται και ορθώς από τα εμπλεκόμενα υπουργεία.

Καλά κάνουν τελικά και, «τρέχουν» οι εξώσεις αυτοδιαχειριζόμενων δομών στέγασης στην Αθήνα, ενώ οι δομές φιλοξενίας, οι οποίες υπάγονται στο πρόγραμμα ESTIA της Ύπατης Αρμοστείας για τους Πρόσφυγες, πρόκειται να προχωρήσουν -αν δεν έχουν αρχίσει ήδη- σε εξώσεις όσων διαμένουν εκεί, προκειμένου να φιλοξενήσουν προσωρινά άλλους, σε έναν ατέλειωτο φαύλο κύκλο επισφάλειας και προσωρινότητας.

Η ιστορία με την ενοικίαση «κατάληψης» σε μετανάστες στο κέντρο της Αθήνας δεν αφήνει παρανοήσεις ότι η μπίζνα με το μεταναστευτικό θα πρέπει να μπει σε κανόνες!

Κι όσοι μιλούν σε θεωρητικό επίπεδο οραματισμού, ενός κόσμου χωρίς σύνορα, προφανώς ζουν …στον δικό τους κόσμο!


About the Author



Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Back to Top ↑