Published on October 23rd, 2019 | by fileto

Αδιανόητο ο ΣΥΡΙΖΑ να ζητά την ψήφο των αλλοδαπών!

Καταπέλτης κατά της πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ για «συνταγματικό δικαίωμα ψήφου αλλοδαπών στις δημοτικές εκλογές» ήταν στην Επιτροπή Αναθεώρησης ο Βουλευτής Ροδόπης και πρόεδρος της Επιτροπής Ευριπίδης Στυλιανίδης. «Δεν είναι δυνατόν να προτείνετε ψήφο για αλλοδαπούς που δεν έχουν ιθαγένεια Ελληνική, δεν είναι ομογενείς, δεν είναι Ευρωπαίοι πολίτες και μάλιστα την ώρα που ακόμα δεν έχουμε κατοχυρώσει την ψήφο του οικουμενικού Ελληνισμού. Δεν θα κάνουμε την Ελλάδα αποθήκη ανθρώπινων ψυχών…»
Επίσης στην παρέμβαση του ο Ε. Στυλιανίδης μίλησε για την ανάγκη της διοικητικής συνέχειας του κράτους και υπενθύμισε ότι με τροπολογία που κατέθεσε μαζί με τη Μ. Γιαννάκου το 2003 στην Ευρωπαϊκή Συνέλευση για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα υπό τον Ζισκάρ Ντεστέν υιοθετήθηκε και τελικά συμπεριελήφθη στη Συνθήκη της Λισαβόνας ειδική μέριμνα για τις ορεινές, νησιωτικές και παραμεθόριες περιοχές. Συγκεκριμένα ο Πρόεδρος της

Επιτροπής Αναθεώρησης τόνισε αναλυτικά:

ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ
8η ΣΥΝΕΔΡΙΑ (23/10/2019)

7Η ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑΣ
ΑΠΟΚΕΝΤΡΩΜΕΝΟ ΚΡΑΤΟΣ (Άρθρα 101 Παράγραφοι 1,4 Και Ερμηνευτική)
ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ (Άρθρο 102 Παράγραφος 2)
ΚΑΤΑΡΓΟΥΜΕΝΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ (Άρθρα 112 Παρ. 4,113,114 Παρ.1,2 , 115 Παράγραφος 1,2,3,4 και 119 παρ. 1)

Άρθρο 101 Παράγραφος 1 (Περιφερειακή Οργάνωση Του Κράτους)

Η Αρχή της Συνέχειας του Κράτους διασφαλίζονταν κάποτε από τους διορισμένους Νομάρχες, που είχαν την ευθύνη της εποπτείας και του συντονισμού των δημοσίων υπηρεσιών στην Ελληνική Περιφέρεια και της λογοδοσίας στην Κεντρική Κυβέρνηση. Αυτό είχε νόημα, διότι στις διοικητικές αποφάσεις του διορισμένου Νομάρχη δεν μπορούσε να επιδράσει καταλυτικά το πολιτικό κόστος. Παράγοντες επιρροής αντίθετα ήταν ο έλεγχος της νομιμότητας, η αποτελεσματική υλοποίηση του κυβερνητικού προγράμματος και φυσικά ο συντονισμός και η στήριξη της τοπικής αυτοδιοίκησης.

Το σύστημα μετεξελίχθηκε μετά τη θέσπιση της αιρετής Αυτοδιοίκησης 2ου βαθμού. Το κέντρο βάρους των αρμοδιοτήτων έγειρε υπέρ της Αυτοδιοίκησης δηλαδή υπέρ των αιρετών Περιφερειαρχών και Δημάρχων.

Παρόλα αυτά το Σύνταγμα στο άρθρο 101 παράγραφος 1 κατοχυρώνει το αποκεντρωτικό σύστημα οργάνωσης της διοίκησης, ώστε να προστατεύσει την Αρχή της Συνέχειας του Κράτους παράλληλα συμπληρωματικά και αλληλοελεγκτικά με την Αυτοδιοίκηση .

Το Αποκεντρωτικό Κρατικό Σύστημα καθιερώθηκε στο Σύνταγμα του 1927 στο άρθρο 108 και έκτοτε υιοθετήθηκε από όλα τα Συντάγματα.
Σύμφωνα με το άρθρο 6 του νόμου 3852/2010 Ενιαίες Μονάδες των Αποκεντρωμένων Υπηρεσιών του Κράτους αποτελούν οι 7 Αποκεντρωμένες Διοικήσεις (Πρόγραμμα Καλλικράτης).

Αυτές ασκούν τη γενική αποφασιστική αρμοδιότητα στις κρατικές υποθέσεις της περιφέρειάς τους, ενώ τα κεντρικά όργανα διατηρούν την γενική κατεύθυνση, το συντονισμό και τον έλεγχο νομιμότητας των πράξεων των Αποκεντρωμένων.

Το Σύνταγμα δεν επιτρέπει την κατάργηση των περιφερειακών οργάνων του Κράτους, ούτε τη μεταφορά των εκτελεστικών αρμοδιοτήτων τους σε όργανα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Η κατάργηση μέσω νόμου της Αρχής της Συνέχειας του Κράτους ή της συρρίκνωσης της, όπως ίσως υπονοεί η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ, διακινδυνεύει πολλά χωρίς να προσφέρει τίποτα.

Άλλωστε δεν πρέπει να παραβλέπουμε ότι η Ελλάδα δεν είναι Ομοσπονδιακό Κράτος, αλλά ενιαίο εθνικό κράτος και το κατοχύρωσε αυτό με πολλούς εθνικούς, κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες και θυσίες.

Άρθρο 101 Παράγραφος 4 και Ερμηνευτική Δήλωση για Νησιωτικές και Ορεινές περιοχές

Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για το άρθρο 101 παράγραφος 4 και η σχετική ερμηνευτική δήλωση που προβλέπουν την ευθύνη του κοινού νομοθέτη και της διοίκησης να μεριμνούν για την ανάπτυξη των νησιωτικών και ορεινών περιοχών και την εύρυθμη και απρόσκοπτη λειτουργία της διοίκησης με την εκπόνηση αναπτυξιακών σχεδίων και την παροχή κινήτρων σε δημοσίους υπαλλήλους είναι πλεονασματική.

Θεσμοθετεί κάτι ήδη θεσμοθετημένο που το εισηγήθηκε και το πέτυχε η Νέα Δημοκρατία τόσο σε Εθνικό επίπεδο στην Αναθεώρηση του 2008, όσο και σε Ευρωπαϊκό επίπεδο νωρίτερα.

Την ιδιαιτερότητα λοιπόν των νησιωτικών και ορεινών περιοχών που προκαλείται από τη σχετική απομόνωσή τους, το αυξημένο κόστος μεταφορών και την ατελή πρόσβαση στις αγορές και στις δημόσιες υπηρεσίες, αγωνιστήκαμε και πετύχαμε να τα αναδείξουμε από το 2003 στη Συνέλευση για το Μέλλον της Ευρώπης, υπό τον Ζισκάρ Ντεστέν.

Ως εκπρόσωποι τότε του Ελληνικού Κοινοβουλίου η κυρία Μαριέττα Γιαννάκου και εγώ, δώσαμε μάχη και πετύχαμε να αναγνωριστεί κατά τη συζήτηση για το Σχέδιο Ευρωπαϊκού Συντάγματος.

Για αυτό αργότερα η Συνθήκη για τη Λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο άρθρο 174 υιοθέτησε τις απόψεις μας.

Συγκεκριμένα:

«Η Ένωση, προκειμένου να προαχθεί η αρμονική ανάπτυξη του συνόλου της, αναπτύσσει και εξακολουθεί τη δράση της με σκοπό την ενίσχυση της οικονομικής, κοινωνικής και εδαφικής της συνοχής.
Η Ένωση αποσκοπεί, ιδιαίτερα, στη μείωση των διαφορών μεταξύ των επιπέδων ανάπτυξης των διαφόρων περιοχών και στη μείωση της καθυστέρησης των πλέον μειονεκτικών περιοχών.
Μεταξύ των εν λόγω περιοχών, δίδεται ιδιαίτερη προσοχή στις αγροτικές περιοχές, τις περιοχές που συντελείται βιομηχανική μετάβαση και τις περιοχές που πλήττονται από σοβαρά και μόνιμα φυσικά ή δημογραφικά προβλήματα, όπως οι υπερβόρειες περιοχές που είναι ιδιαίτερα αραιοκατοικημένες και οι νησιωτικές, διασυνοριακές και ορεινές περιοχές.»

Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει να ενθαρρύνει δια του Συντάγματος τον κοινό νομοθέτη για να νομοθετήσει τα ήδη νομοθετημένα.

Συγκεκριμένα:

• Ως προς τη λειτουργία της διοίκησης, ο κοινός νομοθέτης προέβλεψε τη δημιουργία νησιωτικών και ορεινών Δήμων με τον ν. 3852/2010 (Πρόγραμμα Καλλικράτης), στους οποίους μετέφερε αρμοδιότητες των καταργηθέντων νομαρχιακών αυτοδιοικήσεων.
ν. 3852/2010 Άρθρο 204. Αρμοδιότητες νησιωτικών δήμων Στους δήμους των περιφερειών Νοτίου Αιγαίου, Βορείου Αιγαίου και Ιονίου μεταφέρονται, πλέον των αρμοδιοτήτων που προβλέπονται στο άρθρο 94, οι εξής αρμοδιότητες των καταργούμενων Άρθρο 209. Τρόπος άσκησης αρμοδιοτήτων στους ορεινούς δήμους (όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 4 του ν. 4071/2012) 1. Όπου στον παρόντα νόμο αναφέρονται οι ορεινοί-μειονεκτικοί δήμοι εννοούνται οι δήμοι στους οποίους περιλαμβάνονται ως δημοτικές ή τοπικές κοινότητες οι Ο.Τ.Α. που αναφέρονται στην Οδηγία 85/148/ΕΟΚ περί τροποποίησης της Οδηγίας 81/645/ΕΟΚ περί του κοινοτικού καταλόγου των μειονεκτικών γεωργικών περιοχών κατά την έννοια της Οδηγίας 75/268/ΕΟΚ συμπεριλαμβανομένων και των χαρακτηριζομένων ως ορεινών δήμων της παραγράφου 2 του άρθρου 1 του παρόντος νόμου.

• Ως προς την εκπόνηση επιχειρησιακών σχεδίων, το Σύνταγμα υποχρεώνει το κράτος να λαμβάνει μέτρα για την προαγωγή της οικονομίας των ορεινών και νησιωτικών περιοχών.
Σύνταγμα της Ελλάδος Άρθρο 106 παρ. 1 Για την εδραίωση της κοινωνικής ειρήνης και την προστασία του γενικού συμφέροντος το Κράτος προγραμματίζει και συντονίζει την οικονομική δραστηριότητα στη Xώρα, επιδιώκοντας να εξασφαλίσει την οικονομική ανάπτυξη όλων των τομέων της εθνικής οικονομίας. Λαμβάνει τα επιβαλλόμενα μέτρα για την αξιοποίηση των πηγών του εθνικού πλούτου, από την ατμόσφαιρα και τα υπόγεια ή υποθαλάσσια κοιτάσματα, για την προώθηση της περιφερειακής ανάπτυξης και την προαγωγή ιδίως της οικονομίας των ορεινών, νησιωτικών και παραμεθόριων περιοχών.

• Ως προς την παροχή κινήτρων, ο κοινός νομοθέτης έχει θεσπίσει κίνητρα σε δημοσίους υπαλλήλους σε ορεινές και νησιωτικές περιοχές.
ν. 4440/2016 Άρθρο 8. Μετάταξη – απόσπαση σε υπηρεσίες απομακρυσμένων – παραμεθόριων και ορεινών – νησιωτικών ΟΤΑ α ́ βαθμού Η μετάταξη ή απόσπαση υπαλλήλων σε υπηρεσίες απομακρυσμένων – παραμεθόριων περιοχών όπως ορίζονται στις εκάστοτε ισχύουσες διατάξεις, καθώς και ορεινών και νησιωτικών ΟΤΑ α ́ βαθμού βάσει των διατάξεων των άρθρων 1 παρ. 2, 204 και 209 παρ. 1 του N. 3852/2010 (Α ́ 87), διενεργείται μέσω του ΕΣΚ.
ν. 4483/2017 Άρθρο 32 (όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 349 του ν. 4512/2018) Οι ορεινοί δήμοι του άρθρου 1 του ν. 3852/2010 (Α ́ 87), οι δήμοι με πληθυσμό έως 30.000 κατοίκους, των οποίων τουλάχιστον το πενήντα τοις εκατό (50%) των δημοτικών ή κοινοτικών ενοτήτων χαρακτηρίζονται ως ορεινές στο Μητρώο Δήμων, Κοινοτήτων και Οικισμών της ΕΛΣΤΑΤ, οι νησιωτικοί δήμοι με πληθυσμό μικρότερο των 18.000 κατοίκων, καθώς και τα Ν.Π.Δ.Δ. των δήμων αυτών, μπορούν να παρέχουν δωρεάν σίτιση και κατάλληλο κατάλυμα διαμονής στους ιατρούς και νοσηλευτές του Κέντρου Υγείας και των δημόσιων νοσοκομείων, το προσωπικό της Ελληνικής Αστυνομίας, του Λιμενικού Σώματος, της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας, του Ε.Κ.Α.Β. και τους αναπληρωτές εκπαιδευτικούς.

Άρθρο 102 Παράγραφος 2

Το άρθρο 102 παράγραφος 2 του Συντάγματος αναγνωρίζει την Τοπική και Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση – «των Ελλήνων τις Κοινότητες» όπως θα λέγαμε με όρους Συνταγματικής Ιστορίας – ως κύτταρα της Δημοκρατίας και ως θεσμούς που πρέπει να διαθέτουν διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια και να εκλέγονται με καθολική και μυστική ψηφοφορία, όπως ο νόμος ορίζει.

Επιδίωξη του Συντάγματος είναι οι αποφάσεις που αφορούν στον πολίτη να παίρνονται όσο πιο κοντά στον Πολίτη γίνεται – όπως προβλέπει άλλωστε και η Ευρωπαϊκή Αρχή της Επικουρικότητας – και ο πολίτης να μπορεί να συμμετέχει σε αυτές και να τις συνδιαμορφώνει.

Η σημασία της Διοικητικής και οικονομικής αυτοτέλειας των ΟΤΑ αναδείχθηκε ακόμα περισσότερο κατά τη διάρκεια της κρίσης. Όπου παρά την αναγκαστική συρρίκνωση των Κεντρικών Αυτοτελών Πόρων, όταν η Αυτοδιοίκηση ήταν υγιής και τα οικονομικά της ήταν νοικοκυρεμένα υποκατέστησε το κοινωνικό κράτος καλύπτοντας τοπικά το κενό που άφησε η κατάρρευση ή η δυσλειτουργία της κεντρικής διοίκησης.

Στέγη σε αστέγους, Γεύματα σε απόρους, Ρουχισμός σε φτωχούς, Φάρμακα σε ανασφάλιστους και κάθε άλλης μορφής στήριξη που παρείχαν σε πολλές περιπτώσεις οι δήμοι σε απόρους κράτησαν όρθιες τις δοκιμαζόμενες τοπικές κοινωνίες.

Επίσης οι ΟΤΑ μπήκαν μπροστά στην προσπάθεια εξυγίανσης και ανασυγκρότησης της Οικονομίας, εξορθολογίζοντας τις δαπάνες τους και επιδιώκοντας να ισοσκελίσουν τους προϋπολογισμούς τους υπό την Εποπτεία του Παρατηρητηρίου των ΔΗΜΩΝ που λειτουργήσαμε το 2013 στο Υπουργείο των Εσωτερικών με απόφαση μου και στόχο τους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς.

Τα πρώτα θετικά οικονομικά αποτελέσματα που άρχισαν να εμφανίζονται στη χώρα μας μετά την κρίση, οφείλονταν στην εξυγίανση της λειτουργίας των δήμων.
Άρχισαν να καταβάλλονται ληξιπρόθεσμες οφειλές, να αξιοποιείται η ακίνητη περιουσία, να εξορθολογίζεται το θεσμικό πλαίσιο και να αντιμετωπίζεται η διαφθορά.

Αυτό βέβαια δε σημαίνει, ότι δεν υπάρχει πολύς δρόμος ακόμα ώσπου να αποκτήσουν οι Δήμοι και οι Περιφέρειες το κύρος και την αρτιότητα που προβλέπει ο Συνταγματικός Νομοθέτης.

Το ερώτημα που τίθεται κατά την επικείμενη Συνταγματική αναθεώρηση είναι:
Πώς θα επιτευχθεί η εξυγίανση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, α) με τη βελτίωση των κατάλληλα εφαρμοσμένων πολιτικών στην πράξη και την συνεχή θεσμική τελείωση του νομικού πλαισίου από τον κοινό νομοθέτη;
Ή β) με την πραγματοποίηση κάποιων άμεσοδημοκρατικών διαδικασιών που ούτως ή άλλως προβλέπονται στο νόμο;

Η Νέα Δημοκρατία πιστεύει στο πρώτο.
Οι εξελίξεις τρέχουν τόσο γρήγορα που οι νόμοι ξεπερνιούνται από την πρώτη στιγμή που ψηφίζονται.
Πολύ περισσότερο το Σύνταγμα, γιατί το σύνταγμα πρέπει να περιλαμβάνει αξίες και στρατηγικούς προσανατολισμούς και να μη χάνεται σε διαδικασίες οι ρυθμιστικές λεπτομέρειες.

Οι έξυπνες πόλεις, τα ΣΔΙΤ στην Αυτοδιοίκηση, οι εφαρμογές ηλεκτρονικής Δημοκρατίας στις τοπικές κοινωνίες, η φορολογική αποκέντρωση, η ψηφιακή αποτύπωση και αξιοποίηση της ακίνητης δημοτικής περιουσίας, η διεθνείς αδελφοποίησεις και σύμπραξεις, η ανακύκλωση και η ενεργειακή διαχείριση των σκουπιδιών, τα περιβαλλοντικά ισοδύναμα, είναι μερικές μόνο εφαρμογές που συνεχώς εξελίσσονται και ο κοινός νομοθέτης τουλάχιστον μπορεί να τις παρακολουθήσει ή να τις διευκολύνει.

Αντίθετα η συνταγματοποίηση της διαδικασίας λήψης αποφάσεων και της λειτουργίας των ΟΤΑ, οστεοποιεί το θεσμό και τη λειτουργία του και ενδεχομένως φρενάρει την αναμόρφωση και την εξέλιξή του.

Συγκεκριμένα ο ΣΥΡΙΖΑ με την αναθεώρηση του Άρθρου 102 παρ. 2 επιδιώκει τη συνταγματοποίηση των διατάξεων του νόμου 4555/2018 (Κλεισθένης 1) για την Τοπική Αυτοδιοίκηση που τροποποίησε το νόμο 3852/2010 (Καλλικράτης).

Θέλει να θεσπίσει δηλαδή το αναλογικό εκλογικό σύστημα για τους ΟΤΑ, υποστηρίζοντας ότι αυτό καλλιεργεί συναινέσεις μεταξύ των παρατάξεων, όπως αυτό αποτυπώνεται στο Νομό στα άρθρα 32 για τους Δήμους και 138 για τις Περιφέρειες.

Η αλλαγή αυτή όμως προσκρούει ευθέως στη βασική Αρχή του Ευρωπαϊκού Δικαίου, το οποίο είναι και υπέρνομοθετικό και συγκεκριμένα στην Αρχή της Επικουρικότητας.

Η Επικουρικότητα επιδιώκει τη λήψη αποφάσεων όσο πιο κοντά στον πολίτη γίνεται. Ο νόμος του Κλεισθένη με την απλή αναλογική, εμποδίζει επί της ουσίας τη δυνατότητα λήψης αποφάσεων στους δήμους με κίνδυνο να μείνουν ακυβέρνητοι.

Για αυτό η Νέα Δημοκρατία ανέλαβε την πρωτοβουλία εγκαίρως να αναχαιτίσει με το Νόμο 4623/2019 για να προλάβει τις συνέπειες της αντισυνταγματικότητας και αντικοινοτικότητας των προηγούμενων νόμων.

Η εισαγωγή αυτής της λογικής στο Σύνταγμα δεν θα καταστήσει μόνο δύσκαμπτη και μη λειτουργική την Αυτοδιοίκηση. Θα φέρει το ίδιο το Σύνταγμα αντιμέτωπο με το Ευρωπαϊκό Δίκαιο αντί να εναρμονίσει την ερμηνεία και το περιεχόμενό του με αυτό.

Το σημαντικότερο όμως όλων είναι ότι η αδυναμία των ΟΤΑ να σχηματίζουν κυβερνώσες πλειοψηφίες, θα αφήσει άλυτα πολλά προβλήματα της καθημερινότητας των δημοτών, με κίνδυνο να καταρρεύσει ακόμα και ο ίδιος ο θεσμός της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Είναι σαφές ότι ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει ότι δεν ελέγχει να το καταργήσει, χωρίς όμως να σκέφτεται τις πολιτικές, κοινωνικές και θεσμικές συνέπειες.

Κατά τον ίδιο τρόπο η προτεινόμενη για αναθεώρηση διάταξη εκτός από το εκλογικό σύστημα, επιδιώκει να συνταγματοποίησει και όλους τους θεσμούς Άμεσης Δημοκρατίας, που ούτως ή άλλως προβλέπει ο νόμος. Π.χ.:
Ο νόμος 4555/2018 στο άρθρο 87 αντικατέστησε το άρθρο 85 του νόμου 3852/2010 (δηλαδή του Καλλικράτη) επεκτείνοντας το θεσμό της λαϊκής συνέλευσης κατοίκων σε όλες τις κοινότητες ανεξαρτήτως πληθυσμού, στις συνοικίες, στις ενορίες και σε άλλες πρόσφορες υποδιαιρέσεις.

Στα άρθρα 133 επ. ο Νόμος 4555/2018 αντικατέστησε το άρθρο 216 του νόμου 3463/2006 (Κώδικας Δήμων και Κοινοτήτων) επιτρέποντας τα τοπικά δημοψηφίσματα να μπορούν να αποφασίζουν για κάθε θέμα ακόμα κι αν δεν υπάγεται στην αρμοδιότητα των ΟΤΑ. Στα θέματα τοπικής αρμοδιότητας μπορεί να είναι όχι μόνο συμβουλευτικό αλλά και αποφασιστικό το δημοψήφισμα.

Η προσπάθεια αυτή συνταγματοποίησης ενώ είναι προφανώς θεσμικά άσκοπη αφού εισάγει κάτι που ήδη υπάρχει σε επίπεδο νομού, ενδεχομένως να απηχεί την απόπειρα του ΣΥΡΙΖΑ να αποκτήσει πρόσβαση στις τοπικές κοινωνίες και στους ΟΤΑ, όπου η πολιτική του παρουσία είναι παντελώς αδύναμη. Αυτό όμως δεν είναι τίποτα άλλο από ένα ευκαιριακό παιχνίδι με τους θεσμούς.
Ακόμα πιο μικροκομματικά, τυχοδιωκτικά και πολιτικά ανεύθυνη φαίνεται η πρόταση για Συνταγματική αναγνώριση του εκλογικού δικαιώματος σε αλλοδαπούς με μόνιμη εγκατάσταση στην Ελλάδα στις εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση .

Δεν αναφέρεται σε Ευρωπαίους πολίτες, ούτε φυσικά απλά σε ομογενείς ή αλλοδαπούς που εντασσόμενοι απέκτησαν την Ελληνική Ιθαγένεια. Αναφέρεται κατά κύριο λόγο στην Συνταγματική κατοχύρωση του εκλογικού δικαιώματος σε όλους τους αλλοδαπούς που διαμένουν για κάποιο χρόνο στην Ελλάδα.
Είναι εντυπωσιακή η ανευθυνότητα με την οποία προσεγγίζεται το ζήτημα από την Αντιπολίτευση, την ώρα μάλιστα που η Ελλάδα καθημερινά καθίσταται «αποθήκη ανθρώπινων ψυχών», σηκώνοντας μόνη της το βάρος χιλιάδων προσφύγων και μεταναστών, για λογαριασμό όλης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με σοβαρές επιπτώσεις στην κοινωνία της, στην οικονομία της και στην ασφάλεια της.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δυστυχώς μέχρι στιγμής δεν δείχνει την ίδια προθυμία για την αποκατάσταση και την ισχυροποίηση της σχέσης του Οικουμενικού Ελληνισμού με τη Μητρόπολη μέσω της ψήφου των Ομογενών.

Η επίμονη πρόταση για συνταγματοποίηση της αυτοδιοικητικής ψήφου των αλλοδαπών, οφείλεται στην απρόσφορη απόπειρα να λυθεί το θέμα με το νόμο 3838/2010 – ο οποίος στα άρθρα του 14 και 15 παράγραφος 1 κρίθηκε αντισυνταγματικός, καθώς σύμφωνα με το Συμβούλιο της Επικρατείας ο απλός νομοθέτης κωλύεται να διευρύνει το εκλογικό σώμα των ΟΤΑ, προσθέτοντας πρόσωπα που δεν έχουν την Ελληνική Ιθαγένεια.

Το Συμβούλιο της Επικρατείας στην απόφαση 460/2013 αποφάσισε ότι «οι ως άνω διατάξεις του Νόμου 3838/2010 δεν είναι σύμφωνες με το Σύνταγμα, καθόσον αναγνωρίζουν σε αλλοδαπούς υπηκόους τρίτων χωρών, μη έχοντες καν την ιδιότητα του ομογενούς, δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι κατά τις εκλογές των ΟΤΑ α΄ βαθμού, παραβιάζοντας έτσι την αρχή ότι τα πολιτικά δικαιώματα ανήκουν αποκλειστικά σε Έλληνες Πολίτες».

Προς συμμόρφωση στην απόφαση εκδόθηκε ο Νόμος 4244/2014 που καταργούσε τη διάταξη (άρθρο 14 παράγραφος 1: οι διατάξεις των άρθρων 14 έως 21 του νόμου 3838/2010 (Α΄49) καθώς και διάταξεις του άρθρου 18 παράγραφος 7, περίπτωση Β΄ του Νόμου 3870/2010 (Α138) καταργούνται).

Αυτός είναι ο λόγος που ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει διά της Συνταγματικής Αναθεώρησης του άρθρου 102 παράγραφος 2 να παρακάμψει το Συμβούλιο της Επικρατείας.

Η Νέα Δημοκρατία πιστεύει στο ρόλο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και το έχει αποδείξει αυτό έμπρακτως. Θεωρεί ότι ο ρόλος της κατοχυρώνεται επαρκώς στο Σύνταγμα και η δυναμική της διασφαλίζεται από τον κοινό νομοθέτη για αυτό αρνείται να δεχθεί την συνταγματοποίηση μικροκομματικών και ιδεοληπτικών πολιτικών που μπορεί και να την βλάψουν στην πράξη.