Μετά από ότι ζήσαμε – Καλή χρονιά θα είναι το 2021!
Ζούμε σε μια συμπυκνωμένη παγκόσμια κατάσταση όπου πολλά γεγονότα από αυτά που συμβαίνουν θα μπορούσαν να αποτελέσουν ιστορίες για μυθιστορήματα αλλά με ρεαλιστικό υπόβαθρο.
Πάντα όταν τελειώνει μια χρονιά ελπίζουμε σε κάτι καλύτερο, μόνο που η χρονιά που έρχεται φαίνεται και σύμφωνα με αυτά που έχουμε ζήσει το 2020, που οσονούπω μας αποχαιρετά θα είναι κατά τι καλύτερο.
Πολλοί είναι εκείνοι που καταγράφοντας την καθημερινή ειδησεογραφία διαπιστώνουν ότι τα τελευταία χρόνια οι πολιτικές προβλέψεις για τις ραγδαίες εξελίξεις σε παγκόσμια, περιφερειακά, οικονομικά κ.α. γεγονότα μοιάζουν περισσότερο με τσουνάμι, παρά με μια νωχελική εξέλιξη, καθώς η πολυπλοκότητα της πραγματικότητας καθορίζεται από διαδοχικά «σεισμικά» φαινόμενα, απρόβλεπτα και ελάχιστα προβλέψιμα.
Μέσα από αυτές τις δονήσεις θα πρέπει πλέον να ξεκαθαρίσουμε ότι τρείς πυλώνες από εδώ και πέρα στην μετά πανδημία εποχή θα απασχολούν και θα είναι κέντρα κύκλων που θα προσδιορίζουν την ζωή των ανθρώπων.
Η υπερέκθεση των επιστημόνων γύρω από θέματα υγείας στα μέσα ενημέρωσης και μάλιστα από απόσταση φέρνουν μια νέα πραγματικότητα η οποία για τα επόμενα πέντε χρόνια θα αποτελέσει ευκαιρία για χρήμα ζεστό.
Οι εκπομπές στα μέσα ενημέρωσης από απόσταση θα μειώσει το κόστος των παραγωγών και θα έχουμε μια νέα interactive ενημέρωση που θα γίνεται από μακριά χωρίς συνεργεία και ακριβές συνδέσεις.
Φάρμακα, εμβόλια, παραφαρμακευτικά σκευάσματα, συμβουλές μέσω τηλεδιάσκεψης, αποστολές προϊόντων, έρευνα και εφαρμογές μέσω ίντερνετ θα είναι το φόρτε της επόμενης μέρας.
Κι όλα αυτά βέβαια θα ισχυροποιούν όσους έχουν επενδύσει σε αυτές τις κατευθύνσεις, οι οποίοι θα γίνουν υπερδύναμη μεγαλύτερη της σημερινής που θα καθορίζουν πλέον ανεξάντλητα τις τύχες της παγκόσμιας κοινότητας.
Η δεκαετία του 2020, θα είναι η μεγάλη ανατροπή που θα θυμίσει συνεχώς ταινίες επιστημονικής φαντασίας και σενάρια τα οποία θα γίνονται πραγματικότητα.
Η οικονομική κρίση θα συνεχιστεί και θα χτυπήσει αβασάνιστα τις χαμηλές μονάδες του πληθυσμού μεγαλώνοντας την απόσταση των προηγμένων χωρών από αυτές που ακολουθούν ασθαίμοντας.
Στο σκηνικό αυτό θα έχουμε και κάτι ακόμη. Ανακατατάξεις στην ισορροπία των υπερδυνάμεων.
Ο καθηγητής Daron Acemoglu σε πρόφατο άρθρο του διαπιστώνει ότι πλέον οι κυρίαρχες υπερδυνάμεις είναι δυο. Οι ΗΠΑ και η Κίνα.
Η νέα αυτή διπολικότητα φαίνεται ότι θα μας οδηγήσει σε έναν τετραπολικό κόσμο υπερδυνάμεων, στον οποίο θα συμμετέχουν η Ευρωπαϊκή Ένωση η οποία αποχωρίστηκε από την Μεγάλη Βρετανία που είναι το μεγάλο ερωτηματικό μετά το Brexit, αλλά και μια συμμαχία αναδυομένων οικονομικά χωρών.
Η Ινδία για παράδειγμα είναι μια χώρα που πιθανόν να αποτελέσει την μεγάλη έκπληξη, αλλά και ένας συνασπισμός των χωρών του Ινδικού Ωκεανού.
Η Ρωσία δεν δείχνει σημάδια ανάκαμψης και η περίεργη στάση που κρατά με τους νέους συμμάχους της δεν δείχνει να την οδηγεί σε κάτι ουσιαστικό.
Μια μεγάλη πρόκληση είναι η κλιματική αλλαγή η οποία συντελείται και αποτελεί πονοκέφαλο για το μέλλον του πλανήτη.
Το λιώσιμο των πάγων, η υπερθέρμανση και η ερημοποίηση σε περιοχές που μαστίζονται από λειψυδρία, ήδη προκαλούν κύματα μετανάστευσης.
Παράλληλα η Αφρική αλλά και η Κεντρική Ασία αποτελούν σημεία του πλανήτη που αν δεν αποτελματοποιηθούν από την διαφθορά και τις εμφύλιες συρράξεις τους, θα αποτελέσουν πρόβλημα για τον δυτικό λεγόμενο κόσμο.
Παρά την μεγάλη πρόοδο της επιστήμης και την απόκτηση εμβολίων σε χρόνο ρεκόρ η κρίση του κορωνοιού δεν θα μας εγκαταλείψει πριν το τέλος του χειμώνα και για άλλους μέχρι και το 2022.
Παράλληλα με όλες τις παρεμβάσεις της Ε.Ε. και των ΗΠΑ, τα τεράστια ποσά που υπό μορφή δανεισμού δαπανούν τα κράτη, προέρχονται από κρατικό δανεισμό, ή κοινοτικό δανεισμό στην περίπτωση της Ε.Ε., δεν επαρκούν στο να επαναφέρουν την κανονικότητα στην παγκόσμια οικονομία. Με τον όρο «κανονικότητα» εννοούμε την σχετική ανεξαρτησία στην λήψη αποφάσεων των κρατών προς όφελος της κοινωνίας. Ούτως ή άλλως την τελευταία δεκαετία και με το τέλος της μακράς περιόδου ευημερίας η συγκέντρωση του πλούτου στα χέρια των ολίγων έχει προκαλέσει πολιτικές ανακατατάξεις, που ενίσχυσαν αυταρχικά καθεστώτα και κόμματα αντιευρωπαϊκά.
Αν καταφέρουμε να ελέγξουμε την πανδημία μέσα στην χρονιά, τότε θα δούμε οικονομική ανάκαμψη και μείωση των επιπτώσεων από τον υπερδανεισμό.
Από τη νέα χρονιά η ζωή μας φαίνεται ότι δεν θα είναι πια η ίδια.
Το μέγα ερώτημα για το 2021 είναι αν και σε ποιο βαθμό θα επιστρέψουμε στην προ πανδημίας κατάσταση.
Η «Liberation» προβλέπει ότι δεν θα δούμε και πολλά πράγματα.
Έρευνα της εταιρείας McKinsey δείχνει ότι το 15% στελεχών εταιρειών θα επιτρέψει στο 1/10 των υπαλλήλων τους να απασχολούνται με τηλεργασία από μία έως τρεις ημέρες την εβδομάδα.
Άρα μπαίνουμε σε μια νέα φάση με ανεργία, υποαπασχόληση, και ένα άλυτο ζήτημα. Απόσυρση των γερασμένων δυνάμεων από την αγορά ή συντήρησή τους με λιγότερα χρήματα;
Αυτό δεν είναι καλή προοπτική, μια και θα πρέπει μετά από την πανδημία η επανεκκίνηση να γίνει με πολλές στροφές, γιατί ήδη η μπαταρία της αγοράς έχει μείνει αφόρτιστη.
Θέλει μια γερή δόση ενέργειας για να μπορέσει να πάρει μπροστά και να συντηρήσει ότι δύναται να σωθεί για να επιστρέψουμε σε μια κανονικότητα της προκοπής!
Related Posts
Παλιγγενεσία… από τι; →
Τελικά δεν ήταν θεωρία συνομωσίας… →
«Εσύ βάλθηκες να κάνεις τη Δράμα ευρωπαϊκή πόλη» →
Σχόλια