Πάσχα χωρίς ανάσταση
Τέλειωσαν οι γιορτές του Πάσχα και μαζί μ’ αυτές και οι ελπίδες μας για κάποια ανάσταση στα οικονομικά μας.
Συνεχίζουμε να πλέουμε με το καράβι ακυβέρνητο σε πελάγη δύσκολα και σε νερά βαθιά.
Ελπίδα μας μόνο μια χαραμάδα ανάκαμψης πράγμα που δεν έρχεται μια και όλοι οι σωτήρες κινούνται σε πλαίσια μακριά από αποφάσεις και έργα τα οποία μπορούν να φέρουν την πολυπόθητη ανάπτυξη και την τιθάσευση της ανεργίας.
Κάθε σπίτι και ένας εργαζόμενος που ήταν το μότο του Γιώργου Παπανδρέου έγινε πράξη και μάλλον ουδείς δεν τολμά να το ανατρέψει.
Ταξίδια στο εξωτερικό χωρίς ελπίδα για εισροή νέων επενδύσεων, κακό επενδυτικό κλίμα στην Ελλάδα, η οποία δοκιμάζεται σε αποφάσεις οι οποίες δεν μπορούν να φέρουν την μεταρρύθμιση.
Οι κακοί οιωνοί λένε ότι ενδέχεται από το 2025 τα ασφαλιστικά μας ταμεία να μην χορηγούν συντάξεις και αυτό πλέον δεν είναι επιστημονική φαντασία αλλά μια κακή πραγματικότητα.
Τα παιδιά της Ελλάδας ταξιδεύουν στο εξωτερικό προς αναζήτηση της τύχης τους και μια μέρα θα ξυπνήσουμε και δεν θα έχουμε γιατρούς, τεχνίτες και εργάτες εξειδικευμένους.
Τα κόμματα που στηρίζουν την κυβέρνηση φαίνονται έρμαια να κινούνται στην χιονοστιβάδα των προβλημάτων και άλλα ασχολούνται με εσωκομματικά ξεκαθαρίσματα, άλλα με τα χρέη που άφησαν οι προηγούμενοι και άλλα με το λούσιμό τους στην κολυμβήθρα της ανάγκης.
Η αντιπολίτευση αν είναι αριστερή δεν μπορεί να προσδιορίσει την πολιτική της τοποθέτηση κι αν είναι δεξιά, τότε ξεφεύγει σε τρικ τα οποία θυμίζουν αριστερά προσωπεία, τα οποία ορισμένες φορές μοιάζουν καρικατούρες.
Στην Ελλάδα είναι αφιερωμένο το κύριο άρθρο των Financial Times με τίτλο «Το ελληνικό δράμα στερείται ευτυχούς τέλους», με το σχόλιο στον υπότιτλο ότι «μόνο η πολιτική μεταμόρφωση μπορεί να ξεκλειδώσει την ανάκαμψη».
Πέντε χρόνια και πέντε πακέτα διάσωσης μετά το ξέσπασμα της κρίσης χρέους στην Ευρώπη, η ευρωζώνη και ο υπόλοιπος κόσμος δίνουν μικρή προσοχή στη χώρα όπου πρωτοξεκίνησε ο πανικός, στην Ελλάδα, αναφέρει το άρθρο της βρετανικής εφημερίδας.
«Έχοντας δανειστεί εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ από τους γείτονές της η Ελλάδα, που δεν θεωρείται πια απειλή για τη συνοχή της ευρωζώνης, πασχίζει στη μιζέρια της εκτός δημοσιότητας», σχολιάζει η εφημερίδα.
Ωστόσο, για τους Financial Times η Ελλάδα προσφέρει ένα πολύτιμο μάθημα παρά τις διαφορές που τη διακρίνουν από άλλες προβληματικές χώρες. Το άρθρο επικαλείται την έκθεση του ΔΝΤ που δείχνει αχτίδες καλών νέων εν μέσω των δεινών που αντιμετωπίζουν οι πολίτες και των συνεχιζόμενων «άκυρων εκκινήσεων».
«Το πρόγραμμα επιτυγχάνει ορισμένους από τους οικονομικούς στόχους του: το πρωτογενές δημοσιονομικό ισοζύγιο έχει βελτιωθεί κατά 10% του ΑΕΠ, που πρέπει να συγκαταλέγεται μεταξύ των μεγαλύτερων δημοσιονομικών προσαρμογών εν καιρώ ειρήνης στην ιστορία. Το τρέχον ισοζύγιο έχει βελτιωθεί στον ίδιο βαθμό. Το ΔΝΤ πιστεύει ότι η Ελλάδα έχει κλείσει τα 2/3 του χάσματος ανταγωνιστικότητας που άνοιξε μετά την υιοθέτηση του ευρώ. Οι τράπεζες επιτέλους ανακεφαλαιοποιούνται, κάτι που ίσως θέσει τέρμα στην πιστωτική κρίση», σημειώνεται.
Παρόλα αυτά, το άρθρο επισημαίνει ότι το κόστος της προσαρμογής ήταν καταστροφικό. «Η παραγωγή έχει πέσει κατά περισσότερο από 20%. Το κόστος της μονάδας εργασίας έχει βελτιωθεί μέσω περικοπών στους μισθούς και επομένως μείωσης στο βιοτικό επίπεδο παρά λόγω της αυξημένης παραγωγικότητας. Τα κοινωνικά κόστη είναι ανυπολόγιστα και οι επιπτώσεις τους θα εμφανίζονται για πολλά χρόνια», εξηγεί η εφημερίδα.
Συνοψίζοντας, αναγνωρίζεται ότι δεν υπήρχε τρόπος για την Ελλάδα να συνεχίσει να καταναλώνει πέρα από τα όσα μπορεί να παράγει. Η εφημερίδα συμφωνεί με το ΔΝΤ ότι χωρίς τα δάνεια διάσωσης η προσαρμογή θα έπρεπε να είναι ακόμα πιο δραστική – περισσότερες απότομες περικοπές ή το χάος μιας ανεξέλεγκτης εξόδου από το ευρώ.
«Αλλά το άθλιο σημείο εκκίνησης δεν απέκλειε ένα καλύτερο αποτέλεσμα. Η ευρωζώνη θα μπορούσε να είχε αποδεχθεί μεγαλύτερο κούρεμα στον ιδιωτικό τομέα νωρίτερα. Και οι επιλογές της Αθήνας προκάλεσαν περισσότερο πόνο από όσο ήταν αναγκαίος.
«Επομένως, τα δεινά των αθώων Ελλήνων πρέπει να αποδοθούν όχι μόνο στις υπερβολικά γρήγορες δημοσιονομικές περικοπές, αλλά και στην επιλογή να συνεχιστεί η προστασία των ήδη προνομιούχων με τη μετατόπιση του βάρους στους πιο αδύναμους ώμους», συμπεραίνει το άρθρο.
Καταλήγει με το σχόλιο ότι αν υπάρχει μία φωτεινή πλευρά, είναι ότι η Ελλάδα έχει πολλές ευκαιρίες ανάπτυξης. «Χωρίς όμως βαθύτερη πολιτική μεταμόρφωση αυτές θα παραμείνουν κλειδωμένες – και θα χρειαστούν συνεχείς παρατάσεις των ελληνικών χρεών με όρους κάτω της αγοράς όπως προειδοποιεί το ΔΝΤ», προειδοποιούν οι Φαϊνάνσιαλ Τάιμς και προσθέτουν: «Η ευρωζώνη και οι απλοί Έλληνες έχουν κοινό συμφέρον να χαλαρώσουν επιτέλους τη λαβή των εχόντων στο κράτος».
Ο έχων ώτα ακούειν, ακουέτο, όπως λέει και το Ευαγγέλιο της Μαρίας της Μαγδαληνής.
Related Posts
Παλιγγενεσία… από τι; →
Τελικά δεν ήταν θεωρία συνομωσίας… →
«Εσύ βάλθηκες να κάνεις τη Δράμα ευρωπαϊκή πόλη» →
Σχόλια