Άποψη - Γνώμη

Published on January 5th, 2014 | by fileto

0

Το κόμμα των καμένων Ελλήνων

 Καμία σχέση με το κόμμα του Καμένου για να μην υπάρχουν συνειρμοί.

Η χρονιά που ξεκινά φέρνει ορισμένα δεδομένα στην πολιτική σκηνή η οποία ταράσσεται από γεγονότα τα οποία ουδεμία σχέση έχουν με την προοπτική που θα έπρεπε να έχει μια χώρα καμένη αλλά ουσιαστικά έτοιμη να αναγεννηθεί από τις στάχτες της.

Εδώ και τρεις εβδομάδες μας βομβαρδίζουν τα κανάλια του τρόμου με ιστορίες ξαναζεσταμένες όπως η δήθεν αυτοκάθαρση του πολιτικού συστήματος (υποθέσεις με μίζες Τσοχατζόπουλου πρωθυπουργίας Σημίτη, Λιάπης, Τομπούλογλου, Ρίζος, και δεν συμμαζεύεται).

Το πολιτικό σύστημα το οποίο πασχίζει στην σημερινή του μορφή να αποδείξει ότι έχει προέλθει από παρθενογένεση, βλέποντας την  εφόρμηση του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος ουσιαστικά γίνεται αποδέκτης της αγανάκτησης των Ελλήνων, αλλά όχι και λιμάνι απάνεμο της λαίλαπας η οποία σκεπάζει τα πάντα.

Η κυβέρνηση (ουσιαστικά ποια κυβέρνηση, αλλά ένας υπουργός ο οποίος είναι και ο κυβερνητικός εκπρόσωπός της, ο Άδωνις) αγωνίζεται να αποδείξει ότι έχει όραμα και στρατηγική η οποία δεν περνάει ούτε και με λοβοτομή στους ψηφοφόρους ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, είναι πια στριμωγμένη στα κάγκελα και ασφυκτιά μέσα στα  ευρήματα των δημοσκοπήσεων (των κρυφών βεβαίως – βεβαίως).

Τα φορολογικά μέτρα που παίρνει επειδή δεν φρόντισε να λύσει το πρόβλημα της εισπραξιμότητας μέσα από άλλες πηγές, όπως η ανάπτυξη και το νοικοκύρεμα, διαδέχονται το ένα το άλλο και φανερώνουν ότι το οικονομικό επιτελείο, κερδίζει χρόνο, εφόσον δεν κατόρθωσε να συλλάβει την φοροδιαφυγή και το χαμένο χρήμα της άρχουσας και πλούσιας τάξης της Ελλάδας.

Οι οικονομικοί παράγοντες της χώρας κερδίζουν δισεκατομμύρια από την κρίση την οποία πληρώνουν οι περισσότεροι Έλληνες και τα πακέτα που έρχονται για την  ανάπτυξη καταλήγουν στις γνωστές τσέπες, χωρίς να δίνεται ένας επαρκής λογαριασμός σε αυτούς από τους οποίους τα αφαιρούν, δηλαδή από τους άνεργους, τους φτωχούς και τους νέους.

Η αντιπολίτευση, ο ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή και τα άλλα μικρότερα κόμματα εξουσίας ποντάρουν στην κρίση για να τους έρθει η εξουσία τζάμπα, μιας και οι αγανακτισμένοι και καμένοι Έλληνες θα τους δώσουν ως φαίνεται την ευκαιρία να έρθουν να κυβερνήσουν και να σώσουν την χώρα από την καταστροφή.

Μνημόνιο και αντιμνημόνιο, μια θρησκεία και μια αίρεση με ίδιο παρονομαστή, την συνέχιση της υπάρχουσας κατάστασης με αλλαγή ρόλων και με αποδέκτες τους ίδιους μπεζαχτάδες.

Ποιόν πείθει σήμερα η αντιπολίτευση ότι αν έρθει στα πράγματα θα αλλάξει ρότα η χώρα για όσους δεν έχουν στον ήλιο μοίρα; Ορισμένους πιθανόν, αλλά κι αυτούς που πείθει είναι ηλίου φαεινότερον ότι σκοπεύουν στην νομή της εξουσίας.

Από την άλλη νέα κόμματα τείνουν στο να αναγεννηθούν μια και τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η Νέα Δημοκρατία της περιόδου αυτής, δεν βρίσκονται και στα καλύτερα των δημοσκοπικών τους αποτελεσμάτων.

Η χώρα αναζητεί τιμονιέρη, πολιτικό προσωπικό και μάλιστα αξιόπιστους.

Λέγεται ότι θα έχουμε κόμμα της λαϊκής δεξιάς με τον Πολύδωρα, πιθανόν ένα νέο ΠΑΣΟΚ χωμένο στους κόρφους της αριστεράς, κάτι ανάμεσα στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, αλλά αναζητείται ηγέτης και αυτός δεν είναι ορατός στον ορίζοντα.

Υπάρχουν και ορισμένοι που θέλουν ένα ΠΑΣΟΚ με Σημίτη, με Γιώργο Παπανδρέου, αλλά με Βενιζέλο κανείς δεν το συζητά πλέον.

Κι από την άλλη το δεξιό άκρο που ολοένα και εισπράττει την αγανάκτηση του κόσμου, χωρίς να μπορεί η δεξιά να κρατήσει κλειστή την πόρτα της φυγής.

Οι φίλοι μας οι Ευρωπαίοι όταν θα δουν εκπροσώπους του δεξιού άκρου στο ευρωκοινοβούλιο θα ήθελα να δω τα μούτρα τους, όταν πολιτικά θα τους «φτύνουν» κατάμουτρα.

Θα μου πείτε, τους νοιάζει; Θα απαντήσω. Αν φτάσαμε στο σημείο οι πολιτικοί να μην έχουν φιλοδοξία, φιλοπατρία και πολιτική αξιοπρέπεια καλύτερα να πάνε στα σπίτια τους και να αφήσουν το κόμμα των καμένων να κυβερνήσει.


About the Author



Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Back to Top ↑