“Να ακουστεί η φωνή μας”. Μ’ αυτό το σύνθημα κατέβηκε το Κόμμα Ειρήνης Ισότητας και Φιλίας στις ευρωεκλογές. Και μετά την εκλογική νίκη του η ηγεσία με επικεφαλής τον Λεβέντ Σαδίκπήγε για προσκύνημα στον τάφο του Αχμέτ Σαδίκ, που στα τέλη της δεκαετίας του 1980 είχε εκλεγεί ανεξάρτητος βουλευτής με το κόμμα που έφερε το όνομα “Εμπιστοσύνη”.

Από τότε πέρασε πολύς καιρός, μεσολάβησαν πολλά πράγματα. Αλλά ένα πράγμα έμεινε αναλλοίωτο στη Θράκη. Τα παζάρια των ψήφων της μειονότητας. Ένα παιχνίδι στο οποίο πρωταγωνιστούσαν το ΠΑΣΟΚ, η Ν.Δ. και το προξενείο της Τουρκίας. Το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών σήμανε συναγερμό στους εθνικά ανησυχούντες. Αυτούς που ευθύνονται γι’ αυτό το αποτέλεσμα.

Όπως άλλωστε ομολογούν εχέφρονα στελέχη της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, αποκαλύφθηκε η γύμνια της πολιτικής τους εδώ και χρόνια. Γιατί, όπως λένε, δεν είχαν ποτέ τη βούληση αφενός να λύσουν σημαντικά προβλήματα της μειονότητας και αφετέρου να εκπαιδεύσουν σοβαρά πολιτικά στελέχη από τον χώρο της μειονότητας. “Ο καιροσκοπισμός περίσσευε” λένε σήμερα.

Τα αποτελέσματα τόσο των περιφερειακών εκλογών όσο και των ευρωεκλογών δείχνουν το παζάρι και τις συμφωνίες. Συμφωνίες που δεν κλείστηκαν στη Ροδόπη, αλλά σ’ ένα ψηλότερο επίπεδο. Έτσι λένε αυτοί που γνωρίζουν. Η κάθοδος της Σιμπέλ Μουσταφάογλου ως υποψήφιας δημοτικής συμβούλου με τον συνδυασμό του νυν δημάρχου που στηρίζεται από το ΠΑΣΟΚ ουσιαστικά ήταν το απότοκο αυτής της συμφωνίας στον δήμο.

Τα τραπέζια που έκανε το DEB στους υποψήφιους μειονοτικούς περιφερειακούς συμβούλους από ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. από Ροδόπη και Ξάνθη ήταν επίσης το επισφράγισμα της συμφωνίας για αλληλοϋποστήριξη. Στο σύνθημα του DEB “Ν’ ακουστεί η φωνή μας” οι ψηφοφόροι απάντησαν ναι σε ποσοστό περίπου 90%. Η αιτία; Όπως μας λένε άνθρωποι από τη μειονότητα ο λόγος ήταν απλός: Bizim, δηλαδή το DEB είναι κάτι δικό μας.

Είναι χαρακτηριστικό ότι σε χωριά, όταν πήγαινε το ψηφοδέλτιο του κόμματος σταυρωμένο, το γυρνούσαν πίσω και ζήταγαν ασταύρωτο. Ήξεραν ότι δεν επρόκειτο να βγάλει ευρωβουλευτή το DEB, αλλά το ψήφισαν. Μήπως, όπως μας λένε, ακουστούν στις Βρυξέλλες και στην Αθήνα. ΄Όπως τότε, πριν από 25 χρόνια, όταν ταράχτηκε η περιοχή και στιγματίστηκε μετά τα βίαια επεισόδια του 1990 που είχαν αυτουργούς τους πλειονοτικούς. Να θυμίσουμε ότι υπουργός Εξωτερικών τότε ήταν ο Αντώνης Σαμαράς.

Τις επόμενες μέρες μετά τις ευρωεκλογές υπάρχει μια αμηχανία στην πόλη. Οι μειονοτικοί φαίνεται ότι “τρόμαξαν” από το ποσοστό που πήρε το DEB. Δεν το περίμεναν ούτε οι ίδιοι. Μιλήσαμε με ανθρώπους της αγοράς. Δεν τους άρεσε αυτή η εξέλιξη. Από την άλλη πλευρά μια παγωμάρα υπάρχει και στην πλειονότητα. “Κάνανε επίδειξη δύναμης”, λένε κάποιοι, ενόψει των βουλευτικών εκλογών. Τότε που το “παζάρι” θα έχει ουσία.

Όταν μιλάμε όμως με τους ανθρώπους που ψήφισαν το DEB και τους λέμε ότι τελικά αυτή η ψήφος βοήθησε τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο, δείχνουν να συμφωνούν μαζί μας. Η περιφέρεια βάφτηκε γαλάζια και το 60% της μειονότητας στήριξε αυτή την επιλογή. Ο Δήμος Κομοτηνής βάφτηκε πράσινος και αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην ψήφο της μειονότητας. Το DEB δεν είπε την αλήθεια στους ψηφοφόρους της μειονότητας. Όπως μας λένε, χτύπησε φλέβα, χτύπησε στο συναίσθημα και πάτησε πάνω στον αρνητισμό της πολιτείας, δηλαδή του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ., όσον αφορά τη λύση των προβλημάτων της μειονότητας.

Το DEB πήρε ψήφους από όλους. Από τις μεγάλες πόλεις Κομοτηνή και Ξάνθη, από τα χωριά, από τους Τούρκους, τους Πομάκους, τους Τσιγγάνους. Άρα κατέρρευσε και ένας άλλος μύθος, ότι η μειονότητα χωρίζεται. Ακόμη και αν υπάρχει διαφορετική καταγωγή, η ενιαία ψήφος έδειξε ότι αυτή η διαφοροποίηση πια είναι μόνο στα “κεφάλια” του ΥΠΕΞ.

Ποιον τελικά βοηθά αυτή η εξέλιξη; Τον Σαμαρά. Που τότε, ως Πολιτική Άνοιξη, δεν είχε βάλει μειονοτικό στο ψηφοδέλτιο του. Ποιον έπληξε αυτή η κάθοδος του DEB; Τον ΣΥΡΙΖΑ. Η ειρωνεία είναι ότι τα στελέχη του DEB στα προεκλογικά μπαλκόνια “έκλεβαν” θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ και βοηθούσαν τον Σαμαρά.

Το στοίχημα, όπως μας λένε, για την Αριστερά και εν προκειμένω τον ΣΥΡΙΖΑ είναι το bizim να ειπωθεί από τους μειονοτικούς πολιτικά. Αλλά ταυτόχρονα η Αριστερά έχει ακόμη ένα βαρύ καθήκον, αφενός να καλύψει το χάσμα που άρχισε να δημιουργείται και αφετέρου ν’ ασκήσει πολιτικές ουσίας για τη μειονότητα αλλά και για το σύνολο της περιοχής.

πηγη: Αυγή – Σταμάτης Σακελίων