Ο υιός Εριφυλλίδη Γιάννης με το Ποτάμι στην Καβάλα;

Ακούγεται έντονα ότι ο γιός του Στάθη Εριφυλλίδη θα είναι υποψήφιος με το Ποτάμι του Σταύρου Θεοδωράκη στην Καβάλα.

Γνωστός για τις επιδόσεις του σε επιστημονικό επίπεδο στα νομικά και το πιάνο ο Γιάννης Εριφυλλίδης μπορεί να απουσιάζει από την Καβάλα, αλλά το όνομά του παίζει για το ψηφοδέλτιο του κόμματος.

Αξίζει να αναφέρουμε ότι ο πατέρας του Στάθης Εριφυλλίδης ήταν οκτώ χρόνια δήμαρχος στην Καβάλα, κατέβαινε στις εκλογές με την Ανεξάρτητη Κίνηση Πολιτών την οποία φυσικά υποστήριζε η ΝΔ, μια και τα περισσότερα στελέχη της ανήκαν στην γαλάζια παράταξη.

Στην θητεία του πατέρα του ήταν τοποθετημένος στο ΔΣ του Δημοτικού Ωδείου Καβάλας σε μια ταραγμένη περίοδο για την δημοτική αυτή επιχείρηση.

Ο ίδιος σημειώνει στο προφίλ του fb ότι: “Υποψήφιος βουλευτής Καβάλας με το Ποτάμι. Parliamentary candidate for Kavala with “To Potami”.

Στο βιογραφικό του αναφέρει: “Ο Γιάννης Εριφυλλίδης γεννήθηκε το 1979 στην Καβάλα. Είναι γιος του πρώην δημάρχου Καβάλας Στάθη Εριφυλλίδη και της καθηγήτριας Βασιλικής Εριφυλλίδη.

Μεγάλωσε στην πόλη της Καβάλας και φοίτησε στο 10ο Δημοτικό Σχολείο, το 5ο Γυμνάσιο και το 3ο Λύκειο Καβάλας.

Σπούδασε νομικά στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (Πτυχίο Νομικής και Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Αστικού Δικαίου) και στο London School of Economics (Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ευρωπαϊκού Δικαίου). Είναι υποψήφιος διδάκτωρ της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και βιβλία και μελέτες του έχουν δημοσιευθεί στην Αθήνα, το Λονδίνο και την Οξφόρδη.

Υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία στο Πολεμικό Ναυτικό.

Είναι δικηγόρος Αθηνών από το 2005 και Solicitor of England and Wales από το 2010. Ως δικηγόρος σταδιοδρομεί στο Λονδίνο και στην Αθήνα, ειδικεύεται στο τραπεζικό δίκαιο και στο δίκαιο πνευματικής ιδιοκτησίας και συχνά εκπροσωπεί τις μεγαλύτερες ελληνικές, ευρωπαϊκές και αμερικανικές τράπεζες (μεταξύ αυτών και την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης) σε διεθνείς διατραπεζικές συναλλαγές και συμβάσεις.

Σπούδασε πιάνο στο Δημοτικό Ωδείο Καβάλας, στο Ωδείο Athenaeum και στο Royal College of Music του Λονδίνου (Bachelor in Music). Ως πιανίστας και διευθυντής ορχήστρας έχει εμφανιστεί σε πολλά ρεσιτάλ και συναυλίες, μεταξύ άλλων, στην Ελλάδα (Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και Αρχαίο Θέατρο Φιλίππων), στο Λονδίνο, τη Σόφια, τη Μασσαλία και σε πόλεις της Γερμανίας.

Διετέλεσε μέλος του ΔΣ του Δημοτικού Ωδείου Καβάλας. Το 2000 μετά από πρότασή του ιδρύθηκε το Φεστιβάλ Γ. Α. Παπαϊωάννου, το οποίου τη διεύθυνση είχε μέχρι το 2006.

Μιλάει αγγλικά, γερμανικά, γαλλικά και ρωσικά.

ΝΑ ΤΙ ΛΕΕΙ ΣΤΟ ΕΠΙΣΗΜΟ ΙΣΤΟΤΟΠΟ ΤΟΥ

Ανήκω στη γενιά που βίωσε και βιώνει τις συνέπειες της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης με τον πιο σκληρό τρόπο. Στη γενιά που είδε τους κόπους των γονιών μας να γκρεμίζονται μέσα σε μερικούς μήνες, στη γενιά που καθημερινά ζει έναν απίστευτο παραλογισμό, στη γενιά που δεν φαίνεται να μπορεί να βρει κάποια διέξοδο, κάτι καινούριο στο οποίο να μπορεί να πιστέψει.

Η χειρότερη συνέπεια της κρίσης είναι ότι μας έκανε να πάψουμε να ονειρευόμαστε. Και αυτό είναι το πρώτο που πρέπει να αλλάξει. Όλα μπορούν να διορθωθούν αν υπάρχει θέληση, όραμα και διάθεση για αλλαγή.

Γι’ αυτό και πιστεύω στο σύνθημά μας: αλλάζουμε τα πάντα, χωρίς να γκρεμίσουμε τη χώρα!

Δεν πιστεύω ότι αμφιβάλλει κανείς πια πως το υπάρχον πολιτικό σύστημα και τα παλιά κόμματα απέτυχαν να δώσουν λύσεις στα μεγάλα προβλήματα της χώρας και της ελληνικής κοινωνίας. Αυτό όμως που μου είναι δύσκολο να καταλάβω είναι γιατί τόσος κόσμος επιμένει να ψηφίζει τα ίδια κόμματα και τα ίδια πρόσωπα που μας οδήγησαν σ’ αυτήν την κατάσταση.

Η λογική λέει ότι νέοι άνθρωποι με νέες ιδέες έξω από τους παλιούς κομματικούς σχηματισμούς έχουν περισσότερες πιθανότητες να κάνουν κάτι διαφορετικό. Και αυτό το διαφορετικό, αν επικρατήσει η λογική, δεν χρειάζεται να είναι και ακραίο.

Πολιτικές των άκρων (είτε δεξιών είτε αριστερών) δεν μπορούν να δώσουν τη λύση. Το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να διχάσουν ακόμη περισσότερο την ελληνική κοινωνία σε μια πάρα πολύ κρίσιμη στιγμή όπου θα έπρεπε να συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο: όλοι μαζί ενωμένοι να δουλέψουμε για κάτι καινούριο.

Η χώρα μας πρέπει να κυβερνηθεί με γνώμονα το συλλογικό συμφέρον, αλλά και την προστασία των ατομικών δικαιωμάτων του καθενός από εμάς. Και πιστεύω ότι μόνο το Ποτάμι, με ισχυρή εκπροσώπηση, μπορεί να εγγυηθεί ότι η χώρα μπορεί να κυβερνηθεί σωστά, θέτοντας τους αναγκαίους φραγμούς στις ακραίες θέσεις των δύο μεγαλύτερων κομμάτων.

Οι βασικές θέσεις μου είναι:

Ισονομία ουσιαστική και για όλους. Οι διακρίσεις, οι εξυπηρετήσεις και οι συναλλαγές κάτω από το τραπέζι μας οδήγησαν στη σημερινή κατάσταση. Τα φαινόμενα αυτά πρέπει επιτέλους να σταματήσουν. Και αν όλοι εσείς πιστέψετε ότι αυτό είναι το σωστό, μπορούν να σταματήσουν άμεσα.

Εργασία για τους νέους. Ανήκω στους «τυχερούς» της γενιάς μου που έφυγαν στο εξωτερικό για να εργαστούν. Πολλοί από τους φίλους μου έμειναν πίσω και είναι αναγκασμένοι να δουλεύουν για ελάχιστα χρήματα και επιδιώκουν και αυτοί να φύγουν όσο πιο γρήγορα μπορούν. Αυτό πρέπει να σταματήσει. Γι’ αυτό επέστρεψα στην Ελλάδα, για να βοηθήσω τη χώρα μου σε μια πολύ κρίσιμη στιγμή, για να προσπαθήσουμε όλοι μαζί σε μερικά χρόνια να μην είναι κανένας νέος υποχρεωμένος να μεταναστεύσει επειδή δεν μπορεί να εξασφαλίσει αξιοπρεπή διαβίωση στην ίδια του τη χώρα. Με τις κατάλληλες επενδύσεις, σωστό προγραμματισμό, γνώσεις και πραγματικό ενδιαφέρον και όχι απλές υποσχέσεις, μπορούμε να έχουμε άμεσα αποτελέσματα.

Αλλαγή νοοτροπίας και κουλτούρας. Όχι πια στη μιζέρια που μας ταλαιπωρεί τα τελευταία χρόνια. Η κρίση που αντιμετωπίζουμε είναι πρώτα απ’ όλα κοινωνική, μας έχει κάνει όλους χειρότερους, λιγότερο ανθρώπινους, λιγότερο ενεργούς, φοβισμένους και απαθείς πολίτες. Αυτό μπορεί να αλλάξει άμεσα και εμείς οι νέοι μπορούμε να δώσουμε το παράδειγμα. Πιστεύω ότι η θέση της χώρας μας είναι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αφήνοντας επιτέλους πίσω τα άσχημα που ταλαιπωρούν την ελληνική κοινωνία και μας κρατάνε πίσω και συνεισφέροντας όλα τα καλά του δικού μας πολιτισμού και υπενθυμίζοντας σε όλους ποιοι πραγματικά είναι οι Έλληνες. Κάτι που ίσως και εμείς οι ίδιοι έχουμε ξεχάσει. Χωρίς ψευτο-εθνικισμούς, αλλά με πραγματική αγάπη για την πατρίδα μας και σεβασμό για το διαφορετικό και την αντίθετη άποψη.

Αγαπάω την Ελλάδα και αγαπάω πάρα πολύ την ιδιαίτερη πατρίδα μου την Καβάλα. Έχω ένα όνειρο για την πατρίδα μου, ένα όνειρο για την Καβάλα μας.

Η Καβάλα είναι η ομορφότερη πόλη της Μακεδονίας, η Θάσος ένα από τα πιο μαγευτικά νησιά της Ελλάδας και ολόκληρος ο νομός προσφέρει απεριόριστες δυνατότητες ανάπτυξης σε όλους τους τομείς: τουρισμός, παραγωγή γεωργικών προϊόντων, οινοπαραγωγικές μονάδες και τόσα άλλα. Με νέες ιδέες, με σκληρή εργασία και με τη συνεργασία του κράτους και του ιδιωτικού τομέα μπορούμε να πετύχουμε πάρα πολλά: όχι μόνο τα αυτονόητα που αυτήν τη στιγμή λείπουν, αλλά μέσα από στοχευμένες δράσεις να αλλάξουμε γρήγορα τη νοοτροπία της τοπικής κοινωνίας, να βελτιώσουμε το επίπεδο της ζωής στο νομό μας, να δούμε την Καβάλα εκεί όπου πραγματικά της αξίζει να είναι.

Για εμάς τους νέους, για τους μεγαλύτερους που πιστεύουν σ’ εμάς και γι’ αυτούς που θα έρθουν και στους οποίους έχουμε υποχρέωση να διασφαλίσουμε μια καλύτερη ζωή στον τόπο που θα γεννηθούν.

Ευχαριστώ πολύ,

Γιάννης Εριφυλλίδης