Ψάχνουν λύσεις για τα δάνεια σε ελβετικό φράγκο

Η λύση δεν είναι ορατή και οι δανειολήπτες είναι ανάστατοι, αν και το Πολυμελές Πρωτοδικείο Ξάνθης εκδίκασε αγωγή δανειολήπτη που είχε συνάψει στεγαστικό δάνειο σε ελβετικό φράγκο, κατά τράπεζας.

Το δικαστήριο έκρινε άκυρο και καταχρηστικό συμβατικό όρο σύμφωνα με τον οποίο «…εφόσον το δάνειο ή οποιοδήποτε τμήμα του αυτού έχει χορηγηθεί σε συνάλλαγμα, ο οφειλέτης υποχρεούται να τις εκπληρώσει εντεύθεν υποχρεώσεις του προς την Τράπεζα… είτε σε ευρώ με βάση την τρέχουσα τιμή πώλησης του νομίσματος χορήγησης την ημέρα καταβολής», ενώ σύμφωνα με το διατακτικό της απόφασης οι καταβολές που πραγματοποιεί ο ενάγων προς εκπλήρωση των υποχρεώσεων του από τη δανειακή σύμβαση πρέπει να υπολογίζονται, μετά την ακύρωση, ως καταχρηστικού, του ανωτέρου όρου, από την Τράπεζα με βάση τη συναλλαγματική ισοτιμία των δύο νομισμάτων που ίσχυε κατά την ημέρα εκταμίευσης του δανείου».

Αντίστοιχες πρωτόδικες αποφάσεις έχουν ληφθεί από τα Μονομελή Πρωτοδικεία Ρόδου και Λαμίας, σύμφωνα με τις οποίες έγινε δεκτή η αίτηση δανειοληπτών ελβετικού φράγκου και διατάσσεται η τράπεζα να ανέχεται την καταβολή των δόσεων με ισοτιμία την αρχική ή μικρότερη.

Όπως δήπωσε ο αρμόδιος υπουργός κ. Σταθάκης: “σύμφωνα με την οδηγία 2005/29/ΕΚ, οι πάροχοι υποχρεούνται να προσφέρουν στους καταναλωτές επαρκείς και σαφείς πληροφορίες για βασικά στοιχεία, όπως είναι τα χαρακτηριστικά και η τιμή κάποιου ενυπόθηκου δανείου, συμπεριλαμβανομένης της συναλλαγματικής ισοτιμίας. Θυμίζει ακόμη ότι σύμφωνα με την οδηγία 93/13/ΕΟΚ, ρήτρα σύμβασης που δημιουργεί σημαντική ανισορροπία μεταξύ των μερών εις βάρος του καταναλωτή θεωρείται καταχρηστική και ως εκ τούτου δεν είναι δεσμευτική. Η επιβολή της εν λόγω νομοθεσίας συνιστά, κατά πρώτο λόγο, ευθύνη των κρατών μελών”.