Published on May 25th, 2015 | by fileto

Η Ευρώπη ψάχνεται…

Δεν είναι μόνο η Ελλάδα που ψάχνει να βρει τον χαμένο της βηματισμό. Ολόκληρη η Ευρώπη το τελευταίο διάστημα προσπαθεί να επαναπροσδιορίσει την πολιτική της γραμμή ακόμη και οι κοινωνίες εκείνες που θεωρούνται εξελιγμένες και δεν χρειάζονται αλλαγές.

Φυσικά όταν μιλάμε για αλλαγή δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη ότι θέλουμε ρήξεις και επαναστάσεις, αλλά ζητούν οι λαοί να έχουν φωνή και άποψη πέρα από την ψήφο τους στις εκλογές.

Η Ευρώπη αλλάζει, αυτό είναι ορατό δια γυμνού οφθαλμού και η αλλαγή ξεκινά και από τον Βορρά και από τον Νότο ο οποίος με το βγήκε στον πάγκο του χασάπη, καταδίκασε την λιτότητα που του επέβαλαν οι κάθε λογείς Τρόικες και έχουν επιβληθεί από Βρυξέλλες, Ούασιγκτον και Βερολίνο.

Και η αλλαγή έρχεται με τον λαό να εκλέγει είτε αριστερές κυβερνήσεις είτε προχωρώντας σε δημοψηφίσματα τα οποία στρέφονται κατά της πολιτικής που ασκείται σήμερα και ρημάζει την αξιοπρέπεια των πολιτών των λαών που επιβάλλεται.

Πολιτικοί αναλυτές επισημαίνουν ότι αυτά που σήμερα βλέπει η πολιτική ελίτ της Ευρώπης δεν είναι τίποτε μπορστά σε αυτά που θα επακολουθήσουν αν συνεχίσει η Γερμανία να χτυπά το μαστίγιο στο πάτωμα για να κάνει το ακροβατικό ο φτωχός Νότος, σαν καλό ζωάκι του τσίρκο.

Όλοι πια γνωρίζουν ότι η Ελλάδα ήταν ο αμνός επί σφαγή και φυσικά το «πειραματόζωο» στο οποίο με την συγκατάθεση της κυβέρνησης Παπανδρέου μπήκε στο βιολογικό εργαστήριο των κάθε λογής κερδοσκόπων των σκοτεινών δωματίων.

Η ιστορία θα αποκαλύψει τον ρόλο που έπαιξαν όλοι στην ιστορία αυτή την οποία εντάχνως όλοι σκεπάζουν για να μην φανεί τι κρύβει η κουβέρτα από κάτω της.

Αυτή η κίνηση είναι που ρούφηξε το ΠΑΣΟΚ, διέλυσε την ΔΗΜΑΡ και οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε διάλυση τη ΝΔ αν ο Αντώνης Σαμαράς και οι συν αυτώ επιμείνουν να κάθονται κολλημένοι στις καρέκλες τους και να περνάνε τον καιρό τους με συνεδριάσεις στείρες χωρίς ίχνος κριτικής και άλλα λόγια να αγαπιόμαστε.

Αν πάμε στην γειτονική μας Ιταλία βλέπουμε το ίδιο σκηνικό με έναν πρωθυπουργό άβουλο και αμήχανο να τιθασεύσει τα προβλήματα, αν και η αντιπολίτευση του έχει δώσει και χώρο και ανοχή.

Στην Ισπανία, τη χώρα που βρίσκεται αντιμέτωπη με την φτώχια και την ανεργία, η ανεξήγητη επιμονή του Μαριάνο Ραχόι σε μία πολιτική λιτότητας, πιστεύοντας πώς θα βγει η χώρα από το τούνελ έχει προκαλέσει εκτίναξη των αριστερών κομμάτων και συγκεκριμένα των Podemos (ισπανικός ΣΥΡΙΖΑ) του Πάμπλο Ιγκλέσιας.

Το κυβερνών κεντροδεξιό ισπανικό Λαϊκό Κόμμα στις πρόσφατες περιφερειακές εκλογές αν πήρε τις περισσότερες ψήφους στις τοπικές και τις περιφερειακές εκλογές, όμως στις περισσότερες αναμετρήσεις απέτυχε να κερδίσει την πλειοψηφία, καθώς νέα κόμματα σημείωσαν άνοδο σε όλη τη χώρα και μιλάμε για το ίδιο σκηνικό με τη ΝΔ η οποία κέρδισε δήμους και περιφέρειες και πάτωσε τις εκλογές μερικούς μήνες αργότερα.

Καλά τα πήγε στην Ισπανία και ένα άλλο κόμμα τύπου Ποτάμι τους Ciudadanos, που θέλει να συνεργαστεί με τους Podemos.

Και να ήταν μόνο αυτό. Στην Πορτογαλία τα πράγματα οξύνονται, στην Μεγάλη Βρεττανία η νέα νίκη του Κάμερον ανοίγει ασκούς για απομάκρυνση της γηραιάς Αλβιόνας από την παραδοσιακή γερμανοστροφη Ευρώπη.

Το ίδιο και στην Ιρλανδία, αλλά και σε άλλες χώρες βορρά και νότου, με μια υποσημείωση. Αυτό που υποβόσκει στα Βαλκάνια και είναι μια εθνικιστική παρονυχίδα υπάρχει περίπτωση να ανατινάξει την Ευρώπη.

Λάθος της Ευρώπης η μη είσοδος της Σερβίας και του Μαυροβουνίου στην Ενωμένη Ευρώπη. Λάθος επίσης η καθυστέρηση της διαπραγμάτευσης με την Ελλάδα που δίνει λαβές για σχόλια εναντίον των τεχνοκρατών ηγετών της Ευρωπαικής Ένωσης.

Η Ευρώπη είναι έτοιμη για αλλαγές και αυτό το δείχνουν οι μεγάλες κινητοποιήσεις στις ευρωπαικές πρωτεύουσες για την τιμή των εισιτηρίων, την άυξηση των ορίων ηλικίας, τα εγασιακά, την ανεργία, τα επιδόματα.

Αν όλοι οι ευρωπαίοι δώσουν από πέντε ευρώ τότε όχι μόνο ο Νότος αλλά όλη η γηραιά πολιτισμένη ήπειρος θα πάρει τον δρόμο της ανάπτυξης. Διαφορετικά θα μαλώνουμε για ψύλου πήδημα και στο τέλος θα καταρεύσουμε και ο καθένας θα πάρει τον δρόμο του.