Published on August 14th, 2015 | by fileto

Μετά το μνημόνιο πάντα έρχεται ο λογαριασμός

Και το τρίτο μνημόνιο είναι πλέον ιστορικό γεγονός. Το είπε και ο πρωθυπουργός πως το δίλημμα ήταν ή ευρώ και μνημόνιο, ή μνημόνιο και δραχμή.

Φυσικά ο ίδιος προτίμησε τον πρώτο συνδυασμό και αυτό φαίνεται εξόργισε τους επαναστάτες του ΣΥΡΙΖΑ οι οποίοι για δικούς τους λόγους ο καθένας ήθελαν ρήξη με την Ευρώπη.

Απλά θυμήθηκα τον τρίτο δρόμο που είχε δήθεν επιλέξει κάποτε ο Ανδρέας Παπανδρέου και είχε κάνει κολεγιά με διάφορους τριτοκοσμικούς επαναστάτες οι οποίοι αποδείχθηκαν πολύ περισσότερο οσφυοκάμπτες από τον ίδιο.

Όταν βέβαια ξεκίνησε το χρήμα να ρέει από την ΕΟΚ τότε, και άρχισε το μεγάλο φαγοπότι ξεχάσαμε και τον τρίτο δρόμο και το ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο.

Πάμε στην σημερινή κατάσταση όπου ο πρωθυπουργός είναι καθαρά μνημονιακός για χάρη της οικονομίας και της περιπέτειας από μια ηρωική πλην ανεξερεύνητη έξοδο από την ευρωζώνη.

Οι δανειστές απλά ζητούν πολιτικούς συνομιλητές οι οποίοι να πατάνε στη γη, να έχουν καθαρά ευρωπαϊκό προσανατολισμό και να φυσικά τριτεγγυητές στις χώρες με την μεγάλη οικονομική επιφάνεια.

Ο Αλέξης Τσίπρας έχει την ευλογία του Λαφοντέν και του Ντελίνγκε, αλλά και των σοσιαλιστών της Γαλλίας οι οποίοι αναζητούν σανίδα σωτηρίας από την επέλαση του Σαρκοζί και της Λεπέν οι οποίοι ως φαίνεται δεν θα χαρίσουν άλλη θητεία στον κύριο Ολάν.

Οι Ποντέμος στην Ισπανία έχουν τάση υποχώρησης στις δημοσκοπήσεις και ως φαίνεται ούτε η Ιταλία είναι διατεθειμένη να ακολουθήσει τρίτο δρόμο στην Ευρώπη.

Έτσι και με αυτά τα δεδομένα τον μόνο γρίφο που έχει να λύσει ο κ. Τσίπρας είναι η εσωτερική του αντιπολίτευση η οποία του έδωσε την χαριστική βολή με την απώλεια της δεδηλωμένης στην ψηφοφορία της Παρασκευής.

Αυτόν τον γρίφο τον λύνεις με δύο τρόπους. Ο πρώτος είναι και σωστά η ψήφος εμπιστοσύνης και ο δεύτερος οι εκλογές με λίστα όπου ως πρωθυπουργός έχεις το δικαίωμα να επιλέξεις τους υποψηφίους σου.

Αυτή η λύση των εκλογών βολεύει και τα άλλα κόμματα όπου οι αρχηγοί θέλουν να ξεκαθαρίσουν τις κοινοβουλευτικές τους ομάδες.

Το θέμα είναι τι γίνεται μετά από το νέο μνημόνιο το οποίο θα οδηγήσει και στον λογαριασμό τον οποίο θα πληρώσουν όλοι οι Έλληνες για μια φορά ακόμη.

Με υπερχρεωμένα τα νοικοκυριά από κάθε λογής φόρους και δόσεις, αλήθεια τι μπορεί κανείς να περιμένει για να μαζέψει στην κάσα του υπουργείου Οικονομικών;

Πρώτα από όλα έρχεται ψαλίδι στους μισθούς του δημοσίου. Τους συνταξιούχους με διάφορα τρικ τους παίρνουν από τις συντάξεις ένα μηνιάτικο κανονικά και με τον νόμο.

Από εκεί και πέρα κάθε προσπάθεια για ανθρωπιστική βοήθεια λυπάμαι που θα το πω αλλά θα οδηγήσει σε πλημμελή κατανομή γιατί το όλο σχέδιο της κυρίας Φωτίου δεν μου γεμίζει και πολύ το μάτι.

Κανονικά θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ποιοι είναι οι αδύναμοι και οι φτωχοί αυτής της χώρας γιατί τελικά μόνο τα ποσά της φορολογικής δήλωσης και αυτά τα οποία το πιστοποιούν αφήνουν περιθώρια για παρανοήσεις και αδικίες.

Οι ΜΚΟ με τον τρόπο που θέλουν να τις χρηματοδοτήσουν από το αρμόδιο υπουργείο καλά θα κάνουν να ξεκαθαρίσουν τις λίστες, γιατί τα φαινόμενα του παρελθόντος μπορεί και πάλι να επανέλθουν.

Το μνημόνιο θέλει και νοικοκυριό στα οικονομικά και στον τρόπο με τον οποίο θα μοιραστεί κάθε ευρώ από την βοήθεια των ευρωπαίων.

Ποια βοήθεια θα μου πείτε όταν για να πάρουμε το πακέτο ανθρωπιστικής αναπτυξιακής βοήθειας του Γιούγκερ θα πρέπει να βάλουμε και κρατική συμμετοχή την οποία αλήθεια που θα την βρούμε;

Κι αν πάρουμε τελικά το πακέτο βοήθειας που θα πάνε αυτά τα χρήματα;

Μήπως σε κέντρα επαγγελματικής κατάρτισης, σεμινάρια, καταρτίσεις και τα ρέστα;

Αν πάνε εκεί τότε για μια φορά ακόμη θα έχουμε κάνει μια τρύπα στο νερό.

Από δω και πέρα, και πέρα από τα κομματικά ξεκαθαρίσματα ο ελληνικός λαός περιμένει κάθαρση, διαφάνεια, τιμωρία για όσους έπεσαν σε σφάλματα και έχουν την δυνατότητα να πληρώσουν, αλλά προπάντων ο λαός περιμένει ξεκαθάρισμα του κράτους και καλό νοικοκυριό σε κάθε συναλλαγή.

Αν συνεχίσουμε με παλινωδίες και ανόητα κοκορέματα αλλά και την δημιουργία ενός νέου πελατειακού κράτους όπου οι ημέτεροι θα βολεύονται και τα παιδιά του κόσμου θα φεύγουν στην ξενιτιά, τότε καλά θα κάνει ο ελληνικός λαός στις προσεχείς εκλογές που είναι πολύ κοντά να απαντήσει με θάρρος και αυτοπεποίθηση και όχι με συναισθηματισμούς και ξεσπάσματα πλαστής ελπίδας.

Η χώρα θέλει κυβέρνηση, η χώρα θέλει ηρεμία, η χώρα θέλει αποφάσεις σοβαρές και λογικές.

Το νέο μνημόνιο θα πονέσει πολύ και ο χειμώνας θα είναι ο πιο μαύρος της τελευταίας πενταετίας κι όπως λέει ο Σαββόπουλος ….τον χειμώνα ετούτο άμα το πηδήσουμε για άλλα πέντε χρόνια άντε καθαρίσαμε.