Πάμε στον Άδωνη για καφέ…
Μα σε τι χώρα ζούμε, όχι μόνο της γνωστής πορτοκαλέας αλλά σε μια χώρα όπου όλα μπορούν να συμβούν. Από υπουργοποίηση της Άλκηστις, μέχρι την συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ.
Ναι λοιπόν βαδίζουμε κανονικά σε εκλογές με υπηρεσιακή κυβέρνηση, η οποία έχει πρωθυπουργό μια γυναίκα και υπουργούς εξέχοντα πρόσωπα της πολιτικής και κοινωνικής ζωής της χώρας.
Πάμε σε εκλογές με το δραχμικό κόμμα του συμπαθέστατου κατά τα άλλα Λαφαζάνη, με τον Βασίλη Λεβέντη να κρούει τον κώδωνα της Βουλής και με μια κοινωνία αποσβολωμένη να περιμένει να εκφραστεί και να διαγωνιστεί πάνω σε ένα άγνωστο κείμενο.
Η συμφωνία με τους εταίρους έχει κλείσει, τα μέτρα έχουν παρθεί και επειδή είναι ακόμη καλοκαίρι όλοι εμείς οι Έλληνες το έχουμε πια εμπεδώσει ότι ο λογαριασμός έχει γίνει και μετά το επιδόρπιο που είναι οι εκλογές θα μας την φέρει το επόμενο γκαρσόνι που ακόμη δεν γνωρίζουμε ποιος θα είναι.
Διαβάζω τις δημοσκοπήσεις και χαμογελώ. Είναι πράγματι εντυπωσιακός ο τρόπος που κάθε φορά οι δημοσκοπήσεις καθορίζουν τον ρυθμό του προεκλογικού αγώνα.
Είναι τόσο αξιόπιστες που δεν μπόρεσαν καν να μας αποκαλύψουν το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος που ο απλός πολίτης το είχε αποκωδικοποιήσει κάνοντας μια βόλτα στην αγορά.
Άρα και οι δημοσκοπήσεις είναι εργαλείο όχι για αξιοποίηση, αλλά για προεκλογικές επικοινωνιακές πιρουέτες, με την προϋπόθεση ότι θα κάνουν την δουλειά του συστήματος και θα καθοδηγήσουν το εκλογικό σώμα.
Ποιο σύστημα είναι αυτό που δίνει ρυθμό στα γεγονότα της Ελλάδας και δει στα οικονομικοπολιτικά; Μα οι δανειστές μας οι οποίοι ρίχνουν εδώ τα λεφτά τους και θέλουν να τα εξασφαλίσουν, σε μια χώρα η οποία είναι το γνωστό πειραματόζωο της νέας οικονομικής τάξης πραγμάτων της υφηλίου μαζί με την Κόστα Ρίκα και την Αργεντινή.
Οι δανειστές μας και πιο πολύ οι Γερμανοί θέλουν στην Ελλάδα ένα εκλογικό αποτέλεσμα το οποίο θα συγκλίνει σε συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ – ΠΑΣΟΚ (συμπαράταξη ΔΗΜΑΡ) με μεσεγγυητή το Ποτάμι.
Τώρα θα μου πείτε ότι ο Αλέξης Τσίπρας δήλωσε ότι δεν πρόκειται να είναι πρωθυπουργός σε μια κυβέρνηση με τη ΝΔ ως κυβερνητικό εταίρο. Καλά το είπε.
Μπορεί να μην είναι πρωθυπουργός αλλά κάλλιστα μπορεί να γίνει απλός εταίρος, με πρωθυπουργό παραδείγματος χάριν κάποιο άλλον, τον Σταύρο ας πούμε.
Τον Καμμένο οι δανειστές δεν τον θέλουν γιατί έχει φίλους Ρώσους, αλλά θα τον ανεχθούν αν τον χρειαστούν σε έναν κυβερνητικό συνασπισμό, όπως και το ΠΑΣΟΚ όπως προείπαμε, αν τα καταφέρει να πάρει το πολυπόθητο 3% μαζί με την ΔΗΜΑΡ.
Όλο αυτό το σκηνικό δίνει άνετα στην κυβέρνηση συνεργασίας 220-240 έδρες στην Βουλή με αποτέλεσμα να περάσουν τα πάντα, μέχρι να εξομαλυνθεί η κατάσταση με το τρίτο μνημόνιο – συμφωνία και να προχωρήσει η χοντρή χρηματοδότηση για την δημιουργία όλων των απαιτήσεων του κουαρτέτου για τις μεταρρυθμίσεις.
Ζούμε ιστορικές στιγμές και θα το δείτε ότι έτσι θα κάτσει η μπίλια των εκλογών, οι οποίες γίνονται για να επιταχυνθούν οι εξελίξεις, μια που όλος ο Ελληνικός λαός κουρασμένος και εξουθενωμένος από τα πέντε χρόνια πρέσας δεν έχει διάθεση για αντίδραση.
Την καταστολή των όποιων αντιδράσεων των εξουθενωμένων θα αναλάβει το ανθρωπιστικό πακέτο Γιούγκερ, που θα μας το δώσουν χωρίς να χρειαστεί να βάλουμε εθνική συμμετοχή και όλα θα κυλήσουν όπως μέχρι τώρα με κρύο-ζεστό ντους, με αγωνία και αβεβαιότητα για το αύριο, στο επόμενο χρονικό διάστημα.
Πάμε στον Άδωνη για καφέ τραγουδούσε κάποτε η Άλκιστις, σήμερα υπουργός Τουρισμού, η οποία κυκλοφορεί και οπλοφορεί και σαν ηφαίστειο που ξυπνά δίνει στην χώρα ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον.
Στην παράσταση αύριο θα συμμετέχουν φυσικά ο Άδωνις που αδημονεί να κυβερνήσει μαζί με όσους μέχρι χθες στόλιζε, αλλά και η Φώφη την οποία δεν στηρίζει ο ΓΑΠ, ο Βορίδης, η Σοφία, ο Βαρεμένος και τα άλλα παιδιά.
Μην απογοητεύεστε κι αν αυτό το σενάριο δεν κάτσει, άνετα ΣΥΡΙΖΑ-ΠΟΤΑΜΙ και ΠΑΣΟΚ μπορούν με 152 βουλευτές να κυβερνήσουν τους επόμενους 6 μήνες.
Πάντα υπάρχει κάποιο σχέδιο στο συρτάρι. Μέχρι τότε όλοι εμείς, πάμε πλατεία…
Related Posts
Παλιγγενεσία… από τι; →
Τελικά δεν ήταν θεωρία συνομωσίας… →
«Εσύ βάλθηκες να κάνεις τη Δράμα ευρωπαϊκή πόλη» →
Σχόλια