Άδεια Media…
Τα εκατομμύρια που έπεφταν βροχή ως προσφορές για την ζήτηση των 4 αδειών τηλεοπτικών σταθμών, είναι μια τεράστια πρόκληση.
Τα δάνεια που έπαιρναν μηντιάρχες με υποθήκη «φρέσκο αέρα» και με αυτά αντί να τα επενδύσουν στις επιχειρήσεις τους τα έκαναν λούσα, διαμερίσματα και σπίτια στο εξωτερικό και σήμερα τα πληρώνουμε εμείς επίσης είναι αναίδεια.
Δηλαδή με λίγα λόγια όλοι αυτοί που εις υγείαν του κοροΐδου, Ελληνικού λαού, άρπαζαν δάνεια, κρατική διαφήμιση, έργα, ευεργεσίες και απολάμβαναν μιας ιδιότυπης ατιμωρησίας, αναγορεύοντας εαυτούς σε ολιγάρχες και μηντιάρχες μας καλούσαν να βλέπουμε τα κανάλια τους, να ακούμε τα ραδιόφωνά τους και να διαβάζουμε τις εφημερίδες τους (παραγεμισμένες σαν γαλοπούλες με cd, άχρηστα περιοδικά και δώρα), με τα δικά μας λεφτά.
Αυτό πραγματικά είναι μια ελληνική πατέντα, όπως τόσες άλλες που πρέπει να μπει στο βιβλίο Γκίνες και να διδάσκεται και από τον Γιώργο Παπανδρέου που έχει και προσβάσεις σε πανεπιστήμια του εξωτερικού.
Μιλάμε δηλαδή για άδεια μύδια που μεταμορφώθηκαν σε πλούσιο ύφαλο βυθισμένου πλοίου και από εκεί εκπόρευαν μέσα από το αχανές της αβύσσου, την δική τους πολιτική.
Σήμερα όλοι αυτοί μιλούν για διαπλοκή της σημερινής κυβέρνησης με άλλους καναλάρχες οι οποίοι αγοράζουν εταιρείες των γονιών τους και τις συγχωνεύουν, κάνουν συμφωνίες κάτω από το τραπέζι με άλλους αφανείς μηντιάρχες και μπαίνουν στο παιχνίδι λαμβάνοντας και δημόσια έργα για να μας χαλιναγωγήσουν και να μας πουλήσουν πολιτική γραμμή.
Φυσικά το θηρίο εκτράφηκε και με δική μας ευθύνη μια και έχουμε αποδεχθεί να ψηφίζουμε τα χαϊδεμένα παιδιά της «διαπλεκόμενης μηντιαρχίας» ή τα παιδιά μιας στείρας κομματικής πρότασης χωρίς περιεχόμενο.
Καλά θα πρέπει να βρισκόμαστε στην χώρα των Λωτοφάγων, δεν σηκώνει καμιά αμφιβολία.
Όλοι αυτοί που κόπτονται για τις κομμένες συντάξεις και τους ακούω να στηλιτεύουν την κυβέρνηση, είναι οι ίδιοι που στήριξαν τα μνημόνια της προηγούμενης περιόδου με πάθος.
Είναι αυτοί που άρπαξαν τα λύτρα της καμπάνιας των δανειστών και μετά έκαναν την κορόϊδα, σφυρίζοντας αδιάφορα.
Ναι είναι οι ίδιοι που σήμερα ρίχνουν κροκοδείλιο δάκρυ για την οικονομική κατάσταση, για τις χαμένες ευκαιρίες, για την ανεργία, για μια ανάπτυξη που δεν έρχεται αλλά έχει ξεχαστεί κάπου μακριά από την Ελλάδα.
Όλοι αυτοί λοιπόν που πιθανόν αύριο να κλείσουν τα κανάλια και τις εφημερίδες τους και να αφήσουν στον δρόμο χιλιάδες εργαζόμενους, είναι οι ίδιοι που έθρεψαν το τέρας των μνημονίων και που έφεραν την κατάσταση στην σημερινή της μορφή.
Είναι οι κυβερνήσεις του Γιώργου Παπανδρέου, του Καρατζαφέρη, του Παπαδήμου, του Βενιζέλου και του Σαμαρά αλλά και του Κουβέλη, για να μην ξεχνιόμαστε.
Είναι οι μηντιάρχες και οι τραπεζίτες που έπαιξαν (με το αζημίωτο βέβαια) το δικό τους παιχνίδι που σύντομα θα βγει στην επιφάνεια και ήδη βλέπουμε κατά καιρούς ορισμένες σκηνές από το έργο προσεχώς!
Καλά λοιπόν έκανε η κυβέρνηση που θέλησε να βάλει τάξη στα πράγματα.
Έβαλε όμως; Δηλαδή αυτό που είδαμε με τους εσώκλειστους εκατομμυριούχους στα δωμάτια της Καλλιθέας, να «δίνουν μάχη» για το ποιος θα κερδίσει την συχνότητα, τι ήταν, μήπως η αρχή της κάθαρσης;
Εμένα μου φάνηκε ότι ήταν η αρχή της αρπαχτής.
Όλο το σενάριο καθόλου αριστερό, πλήρως εξευτελιστικό και προπάντων «ψεύτικο».
Δηλαδή από την 1η Δεκεμβρίου, θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε, ότι θα βγει το ουράνιο τόξο της ανεξάρτητης, καθαρής, εκπαιδευτικής και προπάντων πλουραλιστικής τηλεόρασης;
Αυτό κι αν είναι το τελευταίο ανέκδοτο που κυκλοφορεί.
Η κυβέρνηση προσπαθεί να αποδείξει ότι είναι το αφεντικό και κάνει ότι θέλει.
Πολύ σωστά, αυτό είναι, και με την ισχνή αλλά δημοκρατική πλειοψηφία που διαθέτει στη Βουλή, αυτό είναι.
Από κει και πέρα θέλει να φιμώσει τις ενοχλητικές φωνές; Δεν νομίζω, όπως και δεν νομίζω ότι το ραδιόφωνο του Πολυτεχνείου έδιωξε την Χούντα του Παπαδόπουλου. Αυτά είναι αφελή επιχειρήματα.
Όταν αποφασίσουν λαός και ξένοι να ανατρέψουν την κυβέρνηση και μόνο η ΕΡΤ να υπάρχει ως μέσον ενημέρωσης, τότε το σενάριο uα γίνει και μάλιστα με απόλυτη επιτυχία.
Αν πιστεύει κάποιος ότι η τηλεόραση που έχει θεοποιηθεί στην Ελλάδα είναι αυτή που ανεβάζει και κατεβάζει κυβερνήσεις, που στηρίζει και εκλέγει δημάρχους και βουλευτές, είναι αν μη τι άλλο αφελής.
Τα μέσα ενημέρωσης πρέπει να ξαναβρούν τον δρόμο τους, όχι λιβανίζοντας τον κάθε «απίθανο», αλλά κάνοντας δημοσιογραφία, όπου ο δημοσιογράφος θα λέει και θα γράφει την άποψή του.
Αν γράφεις και λές την άποψή σου, τότε θα σε πάρει ο κόσμος στα σοβαρά. Αν αναμασάς τα δελτία τύπου της εξουσίας και πας το καράβι μια αριστερά και μια δεξιά «για να κάνεις την δουλειά σου», τότε μπορεί να αποκομίσεις οφέλη οικονομικά, αλλά η ιστορία θα σε κατατάξει στα άδεια μύδια!
Μπορεί όλα αυτά να ακούγονται ρομαντικά, ίσως παλιομοδίτικα, αλλά το μέσο ενημέρωσης δεν είναι εργαλείο διαπλοκής όπως το θέλουν οι πρώην και οι νυν, αλλά και οι επόμενοι προφανώς.
Τα μέσα ενημέρωσης, πέρα και πάνω από τα εκατομμύρια (στα οποία τελικά πιστεύει και ο Σύριζα), πρέπει να έχουν και ψυχή.
Διαφορετικά δεν θα είναι παρά άδεια media!
Related Posts
Παλιγγενεσία… από τι; →
Τελικά δεν ήταν θεωρία συνομωσίας… →
«Εσύ βάλθηκες να κάνεις τη Δράμα ευρωπαϊκή πόλη» →
Σχόλια