Ο Σύριζα γίνεται …παράταξη
Ξεκινώ με την πρώτη παράγραφο του καταστατικού του ΣΥΡΙΖΑ που είναι ο καθρέπτης της φυσιογνωμίας του.
Λέει λοιπόν: «Ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ) είναι ένα ενιαίο, μαζικό, δημοκρατικό, πολυτασικό κόμμα της σύγχρονης Αριστεράς.
Φιλοδοξεί να εκφράσει πολιτικά τον κόσμο της εργασίας, των αυτοαπασχολούμενων, της αγροτιάς, της νεολαίας, της προοδευτικής διανόησης και καλλιτεχνικής δημιουργίας, όλων εκείνων που υφίστανται την εκμετάλλευση και την καταπίεση. Αγωνίζεται με όλες τις δυνάμεις του για τη δημοκρατία, την εθνική ανεξαρτησία, τη λαϊκή κυριαρχία, την κοινωνική προκοπή και απελευθέρωση, για το σοσιαλισμό.
Υπερασπίζεται τις αξίες της κοινωνικής δικαιοσύνης, της αλληλεγγύης, της ισότητας και της ελευθερίας, ενάντια στον εθνικισμό, το μιλιταρισμό, το ρατσισμό, την πατριαρχία και το φασισμό.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μια πολιτική δύναμη ανταγωνιστική προς τις καπιταλιστικές σχέσεις εκμετάλλευσης, καταπίεσης και αποξένωσης, οργανώνει την κοινωνική και πολιτική δράση του με βάση τις κοινωνικές αντιθέσεις και παλεύει για την ανατροπή τους και την κοινωνική χειραφέτηση
Ο ΣΥΡΙΖΑ, σε μια περίοδο βαθιάς κρίσης του πολιτικού συστήματος της χώρας, σε μια περίοδο φυσικής απαξίωσης των ιστορικών κομμάτων, ακόμα και της ίδιας της έννοιας του κόμματος, της συλλογικής δράσης και της πολιτικής, φιλοδοξεί να αποτελέσει ένα πραγματικά νέο κόμμα…».
Αυτά και άλλα πολλά λέει το καταστατικό και δεν θα το αναλύσω, γιατί αυτό που σήμερα βλέπουμε στον Σύριζα, δεν είναι όλα αυτά που λέει το «ευαγγέλιό του».
Σήμερα ο Σύριζα έχει άλλο άγχος. Από κόμμα και κίνημα να γίνει παράταξη και γιαυτό έχει ένα ακόμη άγχος.
Να αποσπάσει από το πολιτικό σκηνικό εκείνο το κομμάτι που θα τον οδηγήσει σε μετασχηματισμό από αριστερό κόμμα σε κεντροαριστερή παράταξη.
Μη μου πείτε ότι δεν έχετε αντιληφθεί τα παιχνίδια της κυβέρνησης με τη διαπλοκή, αλλά και την αδυναμία της Νέας Δημοκρατίας να αντιληφθεί τι παίζεται στο παρασκήνιο, τα επιχειρηματικά συμφέροντα και οι συμμαχίες που αλλάζουν ώρα με την ώρα, και που σύντομα θα συνθέσουν ένα εντελώς διαφορετικό σκηνικό.
Θα δούμε πράγματα και θαύματα τους επόμενους μήνες όπου πιθανότατα να κρίνουν και το ποιος θα βρίσκεται στην εξουσία για πολλά χρόνια από τώρα. Γίνεται ένας πραγματικός πόλεμος που θα έχει θύματα αλλά θα αναδείξει και νέα πρόσωπα. Πλήρης αναδιάταξη του λεγόμενου χάρτη της διαπλοκής μεταξύ πολιτικών και επιχειρηματιών.
Άλλωστε, τα παλιά τζάκια αποχωρούν, οι νταβατζήδες της δεκαετίας του 80 και του 90 αποσύρονται και εμφανίζονται νέοι για να πάρουν τις δουλειές και να στηρίξουν κόμματα.
Μεγάλοι σε ηλικία και χωρίς την παρέμβαση του παρελθόντος, οι οικογένειες Μπόμπολα και Βαρδινογιάννη εγκαταλείπουν τα σκήπτρα.
Ο Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη έχει καταρρεύσει, ο Πήγασος το ίδιο ενώ πολλά από τα νεότερα μιντιακά μαγαζιά βρίσκονται στο χείλος του γκρεμού.
Επιχειρηματίες πανίσχυροι μέχρι πρότινος όπως ο Σωκράτης Κόκκαλης προκαλούν μόνον οίκτο όταν διαμαρτύρονται για τη συμπεριφορά του κράτους απέναντί τους. Και κοντά σε αυτούς οι Βαρδινογιάννηδες, ο Μαρινάκης, οι Λάτσηδες και όλοι οι υπόλοιποι.
Δεν εμφανίστηκε ξαφνικά ο Ιβάν Σαββίδης, αλλά ούτε και ο Καλογρίτσας.
Κι άλλες συμμαχίες και κινήσεις γίνονται στο παρασκήνιο αλλά από «μικρούς» αφού άλλωστε το χρήμα δεν ρέει όπως παλιά. Αυτό που φαίνεται, πάντως, είναι ότι η κυβέρνηση έμαθε το μάθημά της.
Ο ΣΥΡΙΖΑ μεταλλάχθηκε σε κόμμα… αστικό, γίνεται παράταξη και είναι φυσιολογικό μια και ζούμε στην Ελλάδα και το χούι δεν αλλάζει να δημιουργήσει την δική της επιχειρηματική νομενκλατούρα, για να επιβιώσει πολιτικά και φυσικά δεν είναι μυστικό ότι θα κάνει τα πάντα για να μείνει στην εξουσία μέχρι το 2023 ή ακόμη και να διαδεχθεί μια δεξιά παρένθεση.
Τα νέα επιχειρηματικά τζάκια που παίρνουν τη θέση των παλαιών «νταβατζήδων» θα παίξουν μεγάλο ρόλο στα πολιτικά δρώμενα των επόμενων ετών.
Το ερώτημα είναι αν στη ΝΔ και ολίγον στο ΠΑΣΟΚ είναι αποφασισμένοι να βάλουν τέλος σ’ αυτό που γίνεται.
Τι μπορούν να κάνουν πέρα από την παράδοση άνευ όρων; Να αποκαλύπτουν τι παίζεται, να κάνουν ερωτήσεις στη Βουλή χωρίς να τρέμουν τον ίσκιο τους, να κυνηγούν την είδηση που κρύβεται πίσω από τις κουρτίνες και να την αποκαλύπτουν. Και ταυτόχρονα και ο Κυριάκος Μητσοτάκης να παίρνει την κατάσταση πάνω του. Δεν μπορεί η ΝΔ να αφήνει τον ΣΥΡΙΖΑ να κάνει παιχνίδι τόσο εύκολα, να στήνει το δικό του παιχνίδι, να κάνει συμφωνίες, να χαρίζεται σε βολικούς επιχειρηματίες και οι άλλοι …τουμπεκί!.
Και καταλήγω με το φινάλε της εισαγωγής του καταστατικού του Σύριζα που λέει τα εξής: «Ο ΣΥΡΙΖΑ επεξεργάζεται ένα πρόγραμμα αγώνα που αρνείται τη μοιρολατρία και τον δήθεν ρεαλισμό της υποταγής και απαντά πειστικά στο τι μπορούμε να κάνουμε κάθε στιγμή…
Με βάση τα παραπάνω, καλούμε όσους και όσες ζουν και εργάζονται στη χώρα μας, τους μισθωτούς, τους μικρομεσαίους αγρότες, τους αυτοαπασχολούμενους, τους επαγγελµατοβιοτέχνες, τη νέα γενιά που μπροστά της ανοίγεται το φάσμα της μετανάστευσης, τις γυναίκες που παλεύουν για την ισότιμη θέση τους στην κοινωνία, όσους και όσες είναι άνεργοι, όσους και όσες ανήκουν στον ελληνισμό της διασποράς, όσους και όσες συμφωνούν κατ’ αρχήν με τα παραπάνω, να ενταχθούν στον ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να συνδιαμορφώσουμε τους στόχους, τις θέσεις και τη φυσιογνωμία του, τους τρόπους δράσης και τη λειτουργία του, τις παρεμβάσεις, τις πρωτοβουλίες, την πολιτική του.
Ο κεντρικός στόχος που θέτει σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η ανατροπή της κυριαρχίας των δυνάμεων του νεοφιλελευθερισμού και των μνημονίων, των δυνάμεων της κοινωνικής καταστροφής, είναι η ανάδειξη μιας κυβέρνησης της συμπαραταγμένης Αριστεράς, στηριγμένης σε μια πλατιά κοινωνική συμμαχία».
Τα συμπεράσματα δικά σας!
Related Posts
Παλιγγενεσία… από τι; →
Τελικά δεν ήταν θεωρία συνομωσίας… →
«Εσύ βάλθηκες να κάνεις τη Δράμα ευρωπαϊκή πόλη» →
Σχόλια