Άποψη - Γνώμη

Published on July 22nd, 2017 | by fileto

0

Σιγά μην κλάψω, σιγά μην αξιολογηθώ!

Το πιο σύντομο ανέκδοτο είναι «αξιολόγηση στο Δημόσιο».

Και είναι ανέκδοτο γιατί μέχρι τις 8 Αυγούστου πρέπει να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων σύμφωνα με απόφαση της υπουργού Διοικητικής Ανασυγκρότησης, Όλγας Γεροβασίλη.

Η απόφαση λένε οι κυβερνώντες κατέστη αναγκαία, δεδομένου ότι το προηγούμενο ορόσημο ολοκλήρωσης της αξιολόγησης, δηλαδή η 30η Ιουνίου, χάθηκε, λόγω της αποχής των δημοσίων υπαλλήλων από τη συγκεκριμένη διαδικασία.

Σιγά μη σας καθόταν να τους αξιολογήσετε!

Συγκεκριμένα η απόφαση της Γεροβασίλη προβλέπει ότι ” δεδομένης αφενός της ανάγκης να ολοκληρωθεί η διαδικασία αξιολόγησης και αφετέρου λόγω των αντιδράσεων, οι οποίες έχουν ανακύψει κατά την εφαρμογή της, κρίνεται αναγκαίο να υπενθυμίσουμε τα κάτωθι σε σχέση με την ακολουθούμενη πορεία εφαρμογής του νέου συστήματος αξιολόγησης:

Η αξιολόγηση της δημόσιας διοίκησης αποτελεί βασική προϋπόθεση για την εύρυθμη και αποτελεσματική λειτουργία της και συνεισφέρει στην ποιοτική αναβάθμιση των δημοσίων υπηρεσιών και στην υποκίνηση των υπαλλήλων,

Η αξιολόγηση αποτελεί βασικό εργαλείο για την λογοδοσία των δημόσιων οργανώσεων και φορέων και τον προγραμματισμό της δράσης τους

Κατοχυρώνει την επαγγελματική υπόσταση των υπαλλήλων, διασφαλίζοντας τη διαρκή επικαιροποίηση των γνώσεων και των δεξιοτήτων τους,

Διασφαλίζει τη λειτουργία της δημόσιας διοίκησης με αξιοκρατία. Με την επιστημονική τεκμηρίωση, τον οριζόντιο έλεγχο της διαδικασίας και τη δυνατότητα αναθεώρησης των αποτελεσμάτων της αξιολόγησης, καταργείται η δυνατότητα αυθαιρεσίας δίνοντας τέλος στις πρακτικές απαξίωσης της δημόσιας διοίκησης και των δημοσίων υπαλλήλων.

Αυτά είναι σε θεωρητικό επίπεδο, γιατί σε πρακτικό οι Δημόσιοι Υπάλληλοι (όχι όλοι βέβαια αλλά η πλειοψηφία τους) δεν δέχεται να γίνεται παίγνιο μιας κυβέρνησης και ιδιαίτερα μιας αριστεράς κυβέρνησης (θου Κύριε!) η οποία ποντάρει πάνω τους ένα αξιοσέβαστο ποσοστό στις εκλογές!

Το κακό είναι ότι μας δουλεύουν ψιλό γαζί μια και προσπαθούν να μας πείσουν ότι το νέο σύστημα αξιολόγησης είναι από τη φύση του ολιστικό στην προσέγγισή του, συνδεόμενο άρρηκτα με τη συμμετοχή και την ανάδειξη του ανθρώπινου παράγοντα, συνδεόμενο με την εκπαίδευση και κατάρτιση σε αντικείμενα και δεξιότητες του σύγχρονου εργασιακού περιβάλλοντος.

Αυτό αν θέλουμε το πιστεύουμε!

Μπορεί να είναι προφανές ότι η αξιολόγηση στη δημόσια διοίκηση είναι προς όφελος όχι μόνο των δημοσίων υπαλλήλων και των δημόσιων οργανώσεων, αλλά και της ίδιας της κοινωνίας, η οποία προσδοκά την αναβάθμιση των παρεχόμενων δημόσιων αγαθών και υπηρεσιών και τη βελτίωση της κατανομής των πόρων, αλλά αυτό συμβαίνει στις σύγχρονες κοινωνίες.

Να το δείτε και στις 8 Αυγούστου το Δημόσιο θα κάνει «κοπάνα»  κατά το κοινώς λεγόμενο ή αν δεν κάνει θα βρει μια φόρμουλα σαλαμοποίησης της αξιολόγησης των στελεχών του για να την «βγάλει καθαρή!».

Δε πάει να λέει η κυβέρνηση δια της κυρίας Γεροβασίλη, ότι οι Διευθύνσεις Διοικητικού/Προσωπικού παρακαλούνται να κοινοποιήσουν, με κάθε πρόσφορο τρόπο, την παρούσα σε όλους τους υπαλλήλους αρμοδιότητάς τους καθώς και στους φορείς που εποπτεύουν μέχρι την ημερομηνία υποβολής των αξιολογήσεων, στου κουφού την πόρτα όμως δεν υπάρχει ευήκοο ους!

Όσο για τις προτροπές του αρμοδίου υπουργείου ότι, η διαδικασία αξιολόγησης, η οποία εκκίνησε με την κατάθεση των τροποποιήσεων των Οργανογραμμάτων των Υπουργείων και άλλων δημόσιων φορέων και συνεχίζει με την αξιολόγηση του προσωπικού των δημοσίων οργανώσεων, αποτελεί αναπόσπαστο μέρος άλλων εφαπτόμενων δράσεων για την αποκομματικοποίηση, τον εκδημοκρατισμό και την ποιοτική αναβάθμιση της δημόσιας διοίκησης, όπως το σύστημα κινητικότητας, το Εθνικό Μητρώο Επιτελικών Στελεχών και το σύστημα επιλογής προϊσταμένων εν γένει. Συνεπώς, η όποια παρακώλυση στην εφαρμογή της αξιολόγησης συνεπάγεται την ανάγκη για πιθανές περαιτέρω ρυθμίσεις στα λοιπά διασυνδεόμενα πεδία, αυτές είναι «γράμμα κενόν περιεχομένου».

Μπορεί η απαίτηση της κοινωνίας και των ίδιων των δημοσίων υπαλλήλων για μια νέα, αξιοκρατική, δημοκρατική, αποτελεσματική δημόσια διοίκηση δεν συνιστά μνημονιακή υποχρέωση αλλά συνταγματική επιταγή, αλλά ας μην κοροϊδευόμαστε.

Εδώ βγαίνουν στο βήμα της Βουλής κυβερνητικοί παράγοντες που σε μια κρίση ειλικρίνειας τονίζουν ότι δεν γνωρίζουν ακόμη πόσοι είναι οι δημόσιοι υπάλληλοι, πόσοι είναι οι οργανισμοί που δραστηριοποιούνται στο Δημόσιο και φυσικά ως που φτάνει το μακρύ χέρι του Κράτους.

Προκαλεί ιλαρότητα ότι με ανακοίνωσή της η ΑΔΕΔΥ αναφέρει πως «η καθολική, σχεδόν, συμμετοχή των Δημοσίων Υπαλλήλων στην απεργία-αποχή από την αξιολόγηση ανάγκασε την υπουργό Διοικητικής Ανασυγκρότησης Όλγα Γεροβασίλη να προχωρήσει στην έκδοση και άλλης εγκυκλίου – τρίτης κατά σειρά – προκειμένου να εκφοβίσει τους συναδέλφους για να προχωρήσουν τις διαδικασίες αξιολόγησης. Χαρακτηριστικό δε του κλίματος εκφοβισμού και τρομοκρατίας είναι και οι λέξεις-φράσεις που χρησιμοποιεί στη νέα εγκύκλιο, που παραπέμπουν σε αλήστου μνήμης εποχές. Συγκεκριμένα αναφέρεται ότι «οφείλουν οι αρμόδιες Διευθύνσεις Προσωπικού να διανείμουν αμελλητί – με απόδειξη – τα έντυπα αξιολόγησης στους υπαλλήλους».

Καλά τα έλεγε πριν διακόσια χρόνια ο Γέρος του Μωριά ότι «αυτό το ντοβλέτι ούτε χαλιέται ούτε φτιάχνεται», ενώ ο Γιάννης Αγγελάκας φωνάζει από σκηνής: «σιγά μην κλάψω, σιγά μην φοβηθώ!».


About the Author



Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Back to Top ↑