Τοπικές ΑΜ-Θ

Published on May 16th, 2023 | by fileto

0

Το αντίο του Τάσου Αποστολίδη στην Βίκυ Λιοτάκη…

Όταν σε τηλεφωνούν απανωτά συνάδελφοι δημοσιογράφοι, συνήθως είναι για κακό.

Πάγωσε το αίμα μας σήμερα.

Η Βασιλική Λιοτάκη, η Βίκυ της Εβδόμης, το αστέρι του αστυνομικού και του δικαστικού ρεπορτάζ, ο άνθρωπος που ήταν «όλες οι βάρδιες» μαζί στα σπάργανα της ηλεκτρονικής δημοσιογραφίας στην Καβάλα, η δημοσιογράφος που μπορεί να είχε βουνό υποχρεώσεις αλλά εξυπηρετούσε πάντα τους συναδέλφους της, πέταξε για κάπου καλύτερα. Είναι από τις φορές εκείνες που την ίδια ώρα με το σοκ, το μυαλό τρέχει αστραπιαία στο παρελθόν.

Και μία.. και δύο δεκαετίες.. Και βλέπεις τα επαγγελματικά χρόνια της νιότης να τρέχουν μπροστά σου.

Ρεπορτάζ, δημοτικά συμβούλια, κάτι σκόρπια συμπόσια, μετρημένα αλλά με περιεχόμενο, θυμωμένες και οργισμένες φάτσες που κατέληγαν σε νευρικό γέλιο, επικές ατάκες και βλέμματα.

Μα πάνω απ΄όλα συναδελφικότητα. Η Βίκυ δεν άντεξε την πίεση εκείνης της περιόδου. Όπως δεν την άντεξαν πολλοί ακόμη δημοσιογράφοι, και τόσοι άλλοι, σε τόσα επαγγέλματα.

Μονογονεϊκότητα, ανεργία, υγεία… Ένας άνθρωπος δεν είναι ποτέ βέβαιο ότι θα τα αντέξει όλα.

Κυρίως όταν σκάνε ταυτόχρονα.

Είναι αυτοί που λυγίζουν και σπάνε. Εκ των υστέρων κάποιοι θα πούμε ότι προσπαθήσαμε.

Ότι σταθήκαμε, ότι πιέσαμε για να γίνει δεκτή η βοήθειά μας. Στην πραγματικότητα, τίποτα δεν κάναμε. Τα πάντα κρίνονται εκ του αποτελέσματος.

Συνομιλώντας σήμερα με σοκαρισμένους συναδέλφους, ανταλλάζαμε μνήμες και προσπαθούσαμε να θυμηθούμε ημερομηνίες, ορόσημα, περιστατικά.

Και όλοι κάναμε λάθος στις χρονολογίες, είχαμε μια μνήμη στο περίπου.

Γιατί τα χρόνια είχαν περάσει. Γιατί όλοι τρέξαμε με τους ρυθμούς που βρήκαμε μπροστά μας κι ο καθένας ασχολήθηκε με τα δικά του.

Αλλά ο χρόνος πέρασε. Το σπάσιμο ήταν εκεί.

Και κάποια στιγμή θα έφερνε αναπόφευκτα αυτό που σήμερα, χρόνια μετά, μας σόκαρε.

Από το μεσημέρι σκέφτομαι πόσοι άνθρωποι ακόμη με τους οποίους συνεργάστηκα έχουν λυγίσει, έχουν σπάσει.

Κι αν όντως έκανα όσα έπρεπε να είχα κάνει. Το σοκ θα περάσει και οι σκέψεις θα πάνε αλλού.

Σκέφτομαι όμως ότι δεν πρέπει να αφήνουμε κανέναν μόνο.

Δεν έχω λόγια. Μόνο ψυχοπλάκωμα. Κουράγιο στα παιδιά της, ακόμη μεγαλύτερο

Κουράγιο στην Πόπη, για να τους σταθεί.

ΤΑΣΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ

φωτο: Kavalapost


About the Author



Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Back to Top ↑