Άποψη - Γνώμη

Published on May 8th, 2022 | by fileto

0

Θυμόμαστε έναν …καλό μας άνθρωπο!

Στις 3 Μαΐου 2011 άφησε την τελευταία του πνοή, λίγο πριν συμπληρώσει τα 84 χρόνια του, ο μεγάλος Έλληνας κωμικός Θανάσης Βέγγος.

Ο Θανάσης Βέγγος ταυτίστηκε με την εικόνα του αεικίνητου ανθρώπου («τρέχω σαν τον Βέγγο»), του Έλληνα που συνεχώς πρέπει να είναι σε κίνηση, ενώ η ατάκα του «καλέ μου άνθρωπε!» τον χαρακτήρισε προσωπικά, καθώς ξεχώρισε για το ήθος και τη σεμνότητά του.

Ο Θανάσης Βέγγος γεννήθηκε στο Νέο Φάληρο, στις 29 Μαΐου του 1927. Ο πατέρας του ήταν υπάλληλος στην Εταιρεία Ηλεκτρισμού και ήρωας της αντίστασης. Μετά τον πόλεμο εκδιώχθηκε από τη δουλειά του, εξαιτίας των πολιτικών του φρονημάτων. Έτσι, ο Θανάσης άρχισε να εργάζεται από μικρός για να βοηθήσει την οικογένειά του.

Για πολλά χρόνια ασχολήθηκε με την επεξεργασία δερμάτων, ενώ παράλληλα έκανε διάφορα μικροθελήματα στη γειτονιά του.

Κατά τα ταραγμένα χρόνια του εμφύλιου εξορίστηκε στη Μακρόνησο. Εκεί γνώρισε και τον άνθρωπο που έμελλε να αλλάξει τη ζωή του, τον Νίκο Κούνδουρο. Το 1954 έκανε την πρώτη του εμφάνιση στον κινηματογράφο, στην ταινία του σκηνοθέτη «Μαγική Πόλις» και για τα επόμενα πέντε χρόνια έπαιξε μικρούς ρόλους σε ταινίες που άφησαν εποχή, δείχνοντας το μεγάλο και έμφυτο ταλέντο του.

Ο Θανάσης Βέγγος δεν σπούδασε υποκριτική. Το 1959 πήρε άδεια ασκήσεως επαγγέλματος ηθοποιού, όχι από Σχολή, αλλά ως εξαιρετικό ταλέντο, με εξετάσεις σε ειδική επιτροπή.

Το 1971 η στενή σχέση του με τον σκηνοθέτη Ντίνο Κατσουρίδη τον οδηγεί σε θρίαμβο στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, με την ταινία Τι έκανες στον πόλεμο, Θανάση;. Κοινό και κριτική τον αποθεώνουν και αποσπά το βραβείο Α’ ανδρικού ρόλου. Έναν χρόνο μετά, ο ρόλος του στην ταινία Θανάση, πάρε το όπλο σου! του χαρίζει ένα ακόμη βραβείο Α’ ανδρικού ρόλου.

Τη δεκαετία του ’80 αποσύρεται από το σινεμά και κάνει λίγες βιντεοταινίες. Θα επιστρέψει στον κινηματογράφο το 1991, με την ταινία Ήσυχες μέρες του Αυγούστου του Παντελή Βούλγαρη. Η ερμηνεία του έχει πια διαφοροποιηθεί, είναι χαμηλών τόνων, αλλά μεγάλης εκφραστικότητας.

Το 1995 συμμετείχε στην ταινία Το βλέμμα του Οδυσσέα, του Θόδωρου Αγγελόπουλου, ενώ κορυφαία στιγμή υπήρξε ο ρόλος του στο Όλα είναι δρόμος του 1998. Τελευταία εμφάνισή του στη μεγάλη οθόνη ήταν στην ταινία του Παντελή Βούλγαρη «Ψυχή Βαθιά» (2009). Το 1997 εμφανίστηκε επίσης στην Επίδαυρο, στο ρόλο του Δικαιόπολι στους Αχαρνής και το 2001 στην Ειρήνη του Αριστοφάνη, με μεγάλη επιτυχία.

Ποιες ήταν οι ατάκες που έμειναν από τον δικό μας Θανάση!

Όταν τον ρώτησαν τι είναι ευτυχία, εκείνος απάντησε:

«Έπρεπε να γεράσω, αγόρι μου, για να μάθω τι είναι ευτυχία. Τελικά ευτυχία είναι ένα ζευγάρι χέρια, δύο χέρια…

Αυτά που θα σε αγκαλιάσουν, θα σε κρατήσουν, θα σε κοιμήσουν, θα σε περιποιηθούν, θα σου μαγειρέψουν, θα σε χαϊδέψουν, και στο τέλος θα σου κλείσουν τα μάτια.

Τα πολλά χέρια απλά σε κατσιάζουν… Χάσιμο χρόνου. Θα το δεις κι εσύ όσο μεγαλώνεις…»

Για την απόσταση που πολλές φορές χωρίζει τους ανθρώπους:

«Ξέρετε τι είναι τα χιλιόμετρα για εκείνον που θέλει να σε δει;

Λεπτομέρειες…»

Για τον χρόνο και την αξία του στις διάφορες εκφάνσεις της ζωής μας που δυστυχώς πολύ συχνά ξεχνάμε:

«Δεν έχω χρόνο να μισώ αυτούς που με μισούν, γιατί είμαι απασχολημένος αγαπώντας αυτούς που με αγαπούν».

Λίγα και απλά λόγια για το πώς οφείλουμε να ζούμε τη ζωή μας:

«Ονειρέψου σαν παιδί, ζήσε σαν τρελός, αγάπα σαν άνθρωπος, μικρός ο κόσμος, κι εμείς περαστικοί».

Για τους ανθρώπους και τις απογοητεύσεις μας…

«Λυπάμαι τους ανθρώπους που ενώ μπήκαν στην καρδιά μου, ξεφτυλίστηκαν στα μάτια μου».

«Ο αχάριστος είναι σαν ένα βάζο χωρίς πάτο. Ό,τι και να βάλεις μέσα του, πάλι άδειο θα ‘ναι».

Καθώς νοιαζόταν πολύ για τον άνθρωπο, σε μία από τις τιμητικές εκδηλώσεις που είχαν γίνει για εκείνον, είχε πει:

«Δεν βλέπω γέλιο, μόνο χαμόγελα βλέπω. Σήμερα πλέον ο κόσμος δεν γελάει με τίποτε. Έχει πολλά προβλήματα. Δεν γελάει όπως γελούσε. Έχει ανάγκη να γελάσει, και μεγαλύτερη από παλιά, αλλά δεν γελάει. Είναι πικραμένος ο κόσμος».

Και κάτι ακόμα που αξίζει να παραδειγματιστούμε:

«Για δύο πράγματα δεν θα ντραπώ ποτέ. Για τις αλήθειες που είπα, και για τα συναισθήματα που ένιωσα».


About the Author



Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Back to Top ↑